słownik Łacino-Polski »

duna w języku polskim

ŁacinaPolski
Duna noun

Dźwina(geografia, geograficzny) rzeka płynąca przez Rosję, Białoruś i Łotwę, uchodząca do Zatoki Ryskiej;
noun

aduno [adunare, adunavi, adunatus] (1st) TRANS
verb

jednoczyćverb
łączyć się w jedno

jednoczyćverb
łączyć się z kimś do wspólnego działania wokół jakiejś idei

zespolićverb
połączyć trwale kilka części w jedną

zjednoczyćverb
połączyć się dla wspólnego działania, realizacji wspólnych celów

adunatio [adunationis] (3rd) F
noun

zjednoczenie(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (historia, historyczny, historycznie) powstanie jednolitego państwa z dwóch lub więcej dotychczas niepodległych państw;
noun

Historia wyszukiwania