słownik Łacino-Polski »

anachoreta w języku polskim

ŁacinaPolski
anachoreta [anachoretae] noun

eremita(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zakonnik żyjący w odosobnieniu;
noun

pustelnik(przenośnie, przenośnia) osoba stroniąca od innych ludzi
noun

pustelniknoun
człowiek mieszkający w odosobnieniu i oddający się modlitwie