aetas w języku polskim

Łacina	Polski
aetas [aetatis] (3rd) F noun	doba(przenośnie, przenośnia) charakterystyczny okres noun era(geologia, geologiczny) jednostka podziału dziejów Ziemi; noun generacjanoun ogół osobników żyjących w tym samym czasie, będących mniej więcej w tym samym wieku period(rzadki, rzadko używany) (fizjologia, fizjologiczny) okresowe fizjologiczne krwawienie z macicy, zazwyczaj co cztery tygodnie noun pokolenienoun członkowie rodziny, będący mniej więcej w tym samym wieku i pełniący te same funkcje (dziadkowie, rodzice, dzieci) pokolenienoun grupa ludzi lub zwierząt będących mniej więcej w tym samym wieku pokolenienoun grupa ludzi żyjących w tych samych czasach, będących świadkami podobnych wydarzeń pokolenienoun okres czasu równy wiekowi ludzi w którym zazwyczaj mają dzieci wieknoun czas, jaki ktoś już przeżył, jaki coś przeżyło
aetas aenea noun	epoka brązu(archeologia, archeologiczny) epoka prehistorii i starożytności, następująca po epoce kamienia i poprzedzająca epokę żelaza; noun
aetas ferrea noun	epoka żelaza(archeologia, archeologiczny) epoka dziejów następująca po epoce brązu; noun
adulta aetas noun F	dorosłośćnoun cecha tego, co dorosłe

Historia wyszukiwania