adultus w języku polskim

Łacina	Polski
adultus [adulti] (2nd) M noun	dorosłynoun dorosła (1.1) osoba
adultus [adulta -um, adultior -or -us, adultissimus -a -um] adjective	dorosły(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) o człowieku: w wieku, w którym człowiek ponosi pełną odpowiedzialność za swoje czyny adjective dorosłyadjective o człowieku lub zwierzęciu: będący w wieku, w którym przeciętny organizm ma zdolność rozrodu, lub starszym

Łacina

Polski

adultus [adulti] (2nd) M
noun

dorosłynoun
dorosła (1.1) osoba

adultus [adulta -um, adultior -or -us, adultissimus -a -um] adjective

dorosły(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) o człowieku: w wieku, w którym człowiek ponosi pełną odpowiedzialność za swoje czyny
adjective

dorosłyadjective
o człowieku lub zwierzęciu: będący w wieku, w którym przeciętny organizm ma zdolność rozrodu, lub starszym

Historia wyszukiwania