słownik Angielsko-Polski »

blow w języku polskim

AngielskiPolski
blow verb
to blow a musical instrument to make it give a sound

dmuchaćverb

dmuchnąćverb

dąćverb

zadąćverb

blow verb
to explode

wybuchaćverb

wybuchnąćverb

blow verb
to fellate

lizać pałęverb

obciągać chujaverb

obciągać fiutaverb

obciągać lodaverb

robić lodaverb

blow verb
to leave

zwiaćverb

zwiewaćverb

blow verb
to produce an air current

dmuchaćverb

dąćverb

wiaćverb

blow verb
to propel by an air current

dmuchaćverb

zdmuchnąćverb

blow verb
to squander

przepuszczaćverb

przepuścićverb

blow away verb
to cause to go away by blowing

dmuchaćverb

blow away verb
to impress greatly

dmuchaćverb

blow-by-blow adjective
detailing completely

detalicznyadjective

blow-dry verb
dry with a hair dryer

suszyćverb

blow hot and cold verb
inconsistent behavior

Panu Bogu świeczkę i diabłu ogarekverb

siedzieć jednym tyłkiem na dwóch stołkachverb

siedzieć na dwóch stołkachverb

blow job

laska

blow me down interjection

gównointerjection

blow off verb
pass gas

pierdziećverb

blow off steam verb
to vent to relieve stress

wyszaleć sięverb

wyszumieć sięverb

blow one's nose verb
to expel mucus from nose

smarkaćverb

smarknąćverb

wydmuchaćverb

wydmuchiwaćverb

wydmuchnąćverb

wysmarkiwaćverb

blow out verb
extinguish

zdmuchnąćverb

blow-out

wytrysk

12