zakon żebraczy betyder på tyska

Polska	Tyska
zakon żebraczy (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zakon o surowej regule zabraniającej posiadania majątku, utrzymujący się z pracy i z dobrowolnych datków zbieranych głównie podczas kwest; noun	der Bettelorden [des Bettelordens; die Bettelorden]Substantiv

Sökhistorik