wykroczenie betyder på tyska

Polska	Tyska
wykroczenie (książkowy) działanie sprzeczne z przyjętymi normami, zasadami noun	der Verstoß [des Verstoßes; die Verstöße]Substantiv
wykroczenie (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) czyn społecznie szkodliwy, zabroniony przez ustawę i zagrożony karą aresztu, ograniczenia wolności, grzywny lub nagany; noun	der Verstoß [des Verstoßes; die Verstöße]Substantiv
wykroczenie (rzeczownik odczasownikowy) od wykroczyć noun	Verstoßen [verstieß; hat verstoßen] (gegen mit Akkusativ)Substantiv

Sökhistorik