u betyder på tyska
| Polska | Tyska |
|---|---|
| ucieleśnienie noun to, co uzyskuje realny kształt | Inbegriff | VerkörperungSubstantiv |
| ucinać verb oddzielać coś od całości, tnąc to | AufnahmestückVerb |
| ucinać verb przerywać nagle wypowiedź | abbrechenVerb |
| ucinać verb przerywać raptownie coś nieprzychylnego | blockieren [blockierte; hat blockiert]Verb |
| ucisk noun odczuwanie uciskania przez coś | Beklemmung | DruckSubstantiv |
| ucisk noun oddziaływanie pewną siłą na coś | der Druck [des Drucks; die Drücke, die Drucke]Substantiv |
| ucisk noun ograniczanie czyjejś wolności | Unterdrückung | JochSubstantiv |
| uciskać verb o elemencie ubioru: pasku, bucie: uwierać, być za ciasnym | zu eng seinVerb |
| uciskać verb prześladować, ograniczać czyjąś wolność | dringen [drang; hat/ist gedrungen]Verb |
| uciskać verb wywierać ucisk na coś | das druckenVerb |
| uciszać (potocznie, potoczny) zmuszać kogoś poprzez agresję lub nielegalne praktyki do nieujawniania niewygodnych faktów verb | |
| uciszać (przenośnie, przenośnia) (podniośle) czynić uczucie, stan wewnętrzny coraz mniej intensywnym verb | |
| uciszać verb powodować, że ktoś lub coś cichnie | beruhigen [beruhigte; hat beruhigt Akkusativ]Verb |
| uciszać verb stawać się niesłyszalnym | sich beruhigenVerb |
| uczcić (książkowy) oddać komuś cześć, hołd, okazać uznanie, szacunek verb | anbeten [betete an; hat angebetet]Verb |
| uczciwie adverb w sposób uczciwy, dobry, czysty | ehrlich [ehrlicher; am ehrlichsten]Adverb |
| uczciwość noun uczciwe zachowanie | die Ehrlichkeit [der Ehrlichkeit; —]Substantiv |
| uczciwszy uszy | |
| uczciwy (o człowieku) szanujący własność innych ludzi, nie oszukujący (również w użyciu rzeczownikowym) adjective | ehrlich [ehrlicher; am ehrlichsten]Adjektiv |
| uczelnia noun szkoła wyższa | die Universität [der Universität; die Universitäten]Substantiv |
| uczelniany adjective związany z uczelnią, odnoszący się do uczelni | akademischAdjektiv |
| uczeń (edukacja, edukacyjny) ten, kto się uczy, pobiera naukę; noun | der Schüler [des Schülers; die Schüler]Substantiv |
| uczeń (zawód, zawodowy, zawodowo) najniższy stopień kwalifikacji zawodowych noun | der Lehrling [des Lehrlings; die Lehrlinge]Substantiv |
| uczenie noun przekazywanie innym wiedzy | Lehren | UnterrichtenSubstantiv |
| uczenie adverb w sposób uczony | gelehrt | gebildetAdverb |
| uczennica noun forma żeńska od: uczeń | die Schülerin [der Schülerin; die Schülerinnen]Substantiv |
| uczestnictwo noun fakt uczestniczenia w czymś; branie / wzięcie udziału w czymś | Partizipation | TeilnahmeSubstantiv |
| uczestniczenie (rzeczownik odczasownikowy) od uczestniczyć noun | der Anteil [des Anteil(e)s; die Anteile]Substantiv |
| uczestniczka noun kobieta biorąca w czymś udział | Beteiligte | TeilnehmerinSubstantiv |
| uczestniczyć verb brać udział | teilnehmen [nahm teil; hat teilgenommen] (an mit Dativ)Verb |
| uczestnik noun osoba biorąca w czymś udział | der Teilnehmer [des Teilnehmers; die Teilnehmer]Substantiv |
| uczęszczać verb bywać gdzieś często (lub regularnie); brać udział w czymś | |
| uczony adjective gruntownie wykształcony w swojej dziedzinie | der Gelehrte [ein Gelehrter; des/eines Gelehrten; die Gelehrten/zwei Gelehrte]Adjektiv |
| uczony noun osoba zajmująca się naukowo jakąś dziedziną wiedzy i będąca w niej autorytetem | der Gelehrte [ein Gelehrter; des/eines Gelehrten; die Gelehrten/zwei Gelehrte]Substantiv |
| uczony adjective poparty lub nacechowany wiedzą | der Gelehrte [ein Gelehrter; des/eines Gelehrten; die Gelehrten/zwei Gelehrte]Adjektiv |
| uczta noun duże, wystawne przyjęcie | das Festessen [des Festessens; die Festessen]Substantiv |
| uczucie noun miłość, przyjaźń | die Liebe [der Liebe; —]Substantiv |
| uczucie noun stan psychiczny odzwierciedlający stosunek emocjonalny podmiotu do osób, rzeczy, zdarzeń zewnętrznych lub do samego podmiotu | das Gefühl [des Gefühl(e)s; die Gefühle]Substantiv |
| uczuciowość noun | die Empfindsamkeit [der Empfindsamkeit; die Empfindsamkeiten]Substantiv |
| uczuciowy adjective | emotional [emotionaler; am emotionalsten]Adjektiv |
