słuch betyder på tyska
| Polska | Tyska |
|---|---|
| słuch (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) umiejętność rozróżniania wysokości dźwięków noun | das Gehör [des Gehör(e)s; —]Substantiv |
| słuch (środowiskowy) (łowiectwo, łowiecki) ucho zająca, królika, dzika noun | der Löffel [des Löffels; die Löffel]Substantiv |
| słuch noun jeden ze zmysłów, który odbiera dźwięki; | Gehör | HörvermögenSubstantiv |
| słuch absolutny (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) zdolność rozróżniania bezwzględnej wysokości dźwięku; noun | absolutes Gehör | absolutes OhrSubstantiv |
| słuchacz noun | der Hörer [des Hörers; die Hörer]Substantiv |
| słuchacz noun osoba, która słucha kogoś lub czegoś | der Zuhörer [des Zuhörers; die Zuhörer]Substantiv |
| słucham | |
| słuchawka (medycyna, medyczny) przyrząd diagnostyczny służący do osłuchiwania chorego; noun | das Stethoskop [des Stethoskops; die Stethoskope]Substantiv |
| słuchawka noun | der Telefonhörer [des Telefonhörers; die Telefonhörer]Substantiv |
| słuchawka noun element lub całość urządzeń emitujących dźwięki, np. aparatu telefonicznego, radia, umożliwiająca słuchanie; | der Hörer [des Hörers; die Hörer]Substantiv |
| słuchawki (technologia, technika, techniczny) zestaw głośników służący do indywidualnego odbioru dźwięku, najczęściej umieszczany w bezpośredniej bliskości ucha, a nawet wewnątrz ucha noun | der Kopfhörer [des Kopfhörers; die Kopfhörer]Substantiv |
| słuchać verb być posłusznym | hören [hörte; hat gehört] (auf mit Akkusativ)Verb |
| słuchać verb odbierać dźwięk za pośrednictwem narządu słuchu | |
| słuchać verb świadomie odbierać czyjąś mowę | hören | lauschenVerb |
| (po)słuchać verb | zuhören [hörte zu; hat zugehört]Verb |
| słuchać się verb | gehorchen [gehorchte; hat gehorcht]Verb |
| słuchotka | |
| słuchowy adjective dotyczący słyszenia, funkcji narządu słuchu, odbierany za pomocą słuchu | auditivAdjektiv |
| afera podsłuchowa | |
| aparat słuchowy noun przeznaczone dla osób niedosłyszących douszne urządzenie wzmacniające głośność dźwięków; | der Hörapparat [des Hörapparat(e)s; die Hörapparate]Substantiv |
| nasłuchać się verb | überhören [überhörte; hat überhört]Verb |
| nasłuchiwać phrase | horchen [horchte; hat gehorcht]Phrase |
| odsłuchiwać verb | abhören [hörte ab; hat abgehört]Verb |
| osłuchać verb aspekt dokonany od: osłuchiwać | abhorchen [horchte ab; hat abgehorcht]Verb |
| osłuchiwanie noun | die Auskultation [der Auskultation; die Auskultationen]Substantiv |
| osłuchiwać verb badać kogoś, słuchając wydawanych dźwięków przez niektóre narządy, np. stetoskopem | abhorchen [horchte ab; hat abgehorcht]Verb |
| podsłuch noun urządzenie, którym wykonywany jest podsłuch (1.1) lub (1.2); | Abhöranlage | AbhörgerätSubstantiv |
| podsłuchiwacz noun osoba podsłuchująca, mająca zwyczaj podsłuchiwania | der Lauscher [des Lauschers; die Lauscher]Substantiv |
| podsłuchiwać verb słuchać czyjejś rozmowy | lauschen [lauschte; hat gelauscht]Verb |
| posłuch noun poddawanie się czyimś wymaganiom | der Gehorsam [des Gehorsams; —]Substantiv |
| posłuch noun uznawanie czyjego autorytetu | die Geltung [der Geltung; —]Substantiv |
| posłuchanie noun przyjęcie kogoś (zwykle niższego stopniem) w celu wysłuchania jego próśb, życzeń itp. | die Audienz [der Audienz; die Audienzen]Substantiv |
| przesłuchanie (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) czynność w procesie, która ujawnia wyjaśnienia oskarżonego, zeznania świadka lub opinie biegłego noun | Verhör | VernehmungSubstantiv |
| przesłuchanie noun spotkanie, na którym sprawdza się wiedzę i umiejętności kandydata ubiegającego się o coś albo w celu wyłonienia zwycięzcy jakiegoś konkursu | AbhörungSubstantiv |
| przesłuchać verb | vernehmen [vernahm; hat vernommen]Verb |
| przesłuchiwać verb słuchając, sprawdzać co lub kogo | |
| przesłuchiwać verb wypytywać kogo w czasie śledztwa | |
| przewód słuchowy noun | der Gehörgang [des Gehörgang(e)s; die Gehörgänge]Substantiv |
| trąbka słuchowa (anatomia, anatomiczny) kanał, który łączy jamę bębenkową ucha środkowego z górną częścią gardła; noun | die Ohrtrompete [der Ohrtrompete; die Ohrtrompeten]Substantiv |
| wsłuchiwać się verb | hinhören [hörte hin; hat hingehört]Verb |
