rzecz betyder på tyska
| Polska | Tyska |
|---|---|
| poprzeczka noun belka albo listwa umocowana w poprzek czegoś | der Balken [des Balkens; die Balken]Substantiv |
| poprzeczny adjective ułożony poziomo, prostopadle do czegoś | querAdjektiv |
| porzeczka (botanika, botaniczny) Ribes, rodzaj roślin z rodziny agrestowatych; noun | Johannisbeere | RibiselSubstantiv |
| porzeczka (spożywczy) owoc porzeczki (1.1) noun | Johannisbeere | RibiselSubstantiv |
| porzeczka krwista (botanika, botaniczny) Ribes sanguineum, gatunek krzewu ozdobnego należący do rodziny agrestowatych; noun | BlutjohannisbeereSubstantiv |
| przeczekać verb | verstreichen [verstrich; hat/ist verstrichen]Verb |
| przecznica noun ulica przecinająca prostopadle jakąś inną ulicę | GrenzzoneSubstantiv |
| przeczos (medycyna, medyczny) powierzchniowy, linijny ubytek w skórze uprzednio niezmienionej powstały np. wskutek drapania; noun | ExkoriationSubstantiv |
| przeczucie noun przewidzenie w oparciu o uczucia lub intuicje, a nie w oparciu o przesłanki racjonalne | Vorahnung | VorgefühlSubstantiv |
| przeczulony adjective nadmiernie wrażliwy; przewrażliwiony | überempfindlichAdjektiv |
| przeczuwać verb mieć przeczucie | ahnen [ahnte; hat geahnt]Verb |
| przeczyć verb być w sprzeczności z czymś, wykluczać się z czymś | abschwören [schwor ab; hat abgeschworen]Verb |
| przeczyć verb odrzucać dane twierdzenie | bestreiten [bestritt; hat bestritten]Verb |
| przeczyszczający (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) wywołujący biegunkę, powodujący przeczyszczenie adjective | Abführ- | abführend | purgativAdjektiv |
| przyrzeczenie (rzeczownik odczasownikowy) od przyrzec noun | Versprechen [versprach; hat versprochen]Substantiv |
| przyrzeczenie noun uroczysta obietnica | der Fuchs [des Fuchses; die Füchse]Substantiv |
| przyrzeczownikowy (językoznawstwo, językoznawczy) łączący się z rzeczownikiem adjective | adnominalAdjektiv |
| punktualność jest grzecznością królów | |
| rodzaj żeńsko-rzeczowy | |
| rybitwa rzeczna animal name | die Flussseeschwalbeanimal name |
| Siedmiorzecze (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w Azji Środkowej nad granicą chińską, obecnie należący w większości do Kazachstanu, częściowo do Kirgistanu i Chin; noun | SiebenstromlandSubstantiv |
| sieweczka rzeczna | |
| skrzeczeć verb | kreischen [kreischte; hat gekreischt]Verb |
| sprzeczać się verb mieć sprzeczkę, spór, drobną kłótnię z kimś, spierać się | sich streitenVerb |
| sprzeczka noun ostra, energiczna wymiana zdań między osobami niezgadzającymi się ze sobą | streiten (streitet) [stritt; hat gestritten]Substantiv |
| sprzeczność noun stosunek zachodzący między zjawiskami, poglądami, interesami niezgodnymi ze sobą | der Widerspruch [des Widerspruch(e)s; die Widersprüche]Substantiv |
| sprzeczny adjective niezgodny z czymś, przeciwstawny czemuś, różny, odmienny | widersprüchlich [widersprüchlicher; am widersprüchlichsten]Adjektiv |
| środek przeczyszczający phrase | das Abführmittel [des Abführmittels; die Abführmittel]Phrase |
| stan rzeczy | |
| starorzecze (geografia, geograficzny) jezioro w dolinie rzecznej, stanowiące fragment jej dawnego koryta; noun | das Altwasser [des Altwassers; die Altwasser]Substantiv |
| urzeczywistniać verb realizować coś | |
| urzeczywistnienie noun spełnienie czegoś, uczynienie czegoś rzeczywistym | die Verwirklichung [der Verwirklichung; die Verwirklichungen]Substantiv |
| w rzeczywistości adverb naprawdę, w istocie, istotnie, faktycznie, rzeczywiście | eigentlichAdverb |
| wyrzeczenie noun rezygnacja z wygód lub przyzwyczajeń | die Entsagung [der Entsagung; die Entsagungen]Substantiv |
| zaprzeczać verb być z czymś sprzecznym | abstreiten [stritt ab; hat abgestritten]Verb |
| zaprzeczać | |
| zaprzeczać verb kwestionować prawdziwość | bestreiten [bestritt; hat bestritten]Verb |
| zaprzeczalność (odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest zaprzeczalne noun | Abstreitbarkeit | BestreitbarkeitSubstantiv |
| zaprzeczenie noun wypowiedź zaprzeczająca czemuś, przeczenie, negacja | die Verneinung [der Verneinung; die Verneinungen]Substantiv |
| znać się na rzeczy |
