nacja betyder på tyska
| Polska | Tyska |
|---|---|
| nacja noun | die Nation [der Nation; die Nationen]Substantiv |
| abalienacja (historia, historyczny, historycznie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) w starożytnym Rzymie zupełne odstąpienie własności; noun | AbalienationSubstantiv |
| abominacja (książkowy) obrzydzenie, wstręt, odraza noun | der Abscheu [des Abscheus, der Abscheu(s), der Abscheu]Substantiv |
| aglutynacja noun | die Agglutination [der Agglutination; die Agglutinationen]Substantiv |
| alienacja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przeniesienie prawa własności na inną osobę noun | die Entfremdung [der Entfremdung; die Entfremdungen]Substantiv |
| alienacja (psychologia, psychologiczny) stan osoby, która utraciła więź ze środowiskiem, w którym żyje; noun | die Entfremdung [der Entfremdung; die Entfremdungen]Substantiv |
| deklinacja (astronomia, astronomiczny) jedna ze współrzędnych ciała niebieskiego w układach równikowych; noun | die Deklination [der Deklination; die Deklinationen]Substantiv |
| deklinacja (gramatyka) odmiana przez przypadki i liczby; noun | die Deklination [der Deklination; die Deklinationen]Substantiv |
| deklinacja mieszana (gramatyka) rodzaj odmiany przez przypadki w gramatykach niektórych językow, np. niemieckim noun | gemischte DeklinationSubstantiv |
| deklinacja mocna (gramatyka) rodzaj odmiany przez przypadki w gramatykach niektórych języków, np. niemieckim, islandzkim noun | starke DeklinationSubstantiv |
| deklinacja słaba (gramatyka) rodzaj odmiany przez przypadki w gramatykach niektórych językow, np. niemieckim, islandzkim noun | schwache DeklinationSubstantiv |
| denominacja (ekonomia, ekonomiczny) obniżenie nominału danej waluty; noun | die Benennung [der Benennung; die Benennungen]Substantiv |
| determinacja noun | die Bestimmung [der Bestimmung; die Bestimmungen]Substantiv |
| detonacja noun eksplozja materiału wybuchowego połączona z hukiem; | die Detonation [der Detonation; die Detonationen]Substantiv |
| detonacja noun spowodowanie detonacji (1.1) | die Detonation [der Detonation; die Detonationen]Substantiv |
| dominacja (książkowy) przeważanie, panowanie nad czymś noun | die Dominanz [der Dominanz; die Dominanzen]Substantiv |
| donacja noun darowizna | die Abgabe [der Abgabe; die Abgaben]Substantiv |
| dyskryminacja noun ograniczanie przywilejów, praw, a nawet prześladowanie części społeczności, zwykle na tle rasowym, etnicznym, religijnym lub kulturowym | die Diskriminierung [der Diskriminierung; die Diskriminierungen]Substantiv |
| eksterminacja noun systematyczne działanie zmierzające do zagłady, wyniszczenia określonych grup ludności w imię jakiejś idei | die Ausrottung [der Ausrottung; die Ausrottungen]Substantiv |
| eliminacja noun usuwanie, często drogą selekcji | die Elimination [der Elimination; die Eliminationen]Substantiv |
| fascynacja noun bardzo silne zainteresowanie się czymś lub kimś | die Faszination [der Faszination; die Faszinationen]Substantiv |
| halucynacja (psychologia, psychologiczny) odbierane zmysłami wrażenie czegoś, co nie istnieje, z przekonaniem, że jest rzeczywiste; noun | die Halluzination [der Halluzination; die Halluzinationen]Substantiv |
| iluminacja noun | die Zierleiste [der Zierleiste; die Zierleisten]Substantiv |
| imaginacja noun wytwór wyobraźni, przedstawienie sobie czegoś | die Fantasie [der Fantasie; die Fantasien]Substantiv |
| imaginacja noun zdolność do tworzenia obrazów za pomocą wyobraźni; fantazjowanie | die Einbildungskraft [der Einbildungskraft; —]Substantiv |
| indoktrynacja noun natarczywe, regularne wpajanie komuś jakichś doktryn, idei; | die Indoktrination [der Indoktrination; die Indoktrinationen]Substantiv |
| inkarnacja (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wcielenie bóstwa w osobę ludzką; noun | die Verkörperung [der Verkörperung; die Verkörperungen]Substantiv |
| inklinacja (fizyka, fizyczny) nachylenie, kąt nachylenia noun | der Hang [des Hang(e)s; die Hänge]Substantiv |
| inkryminacja noun oskarżenie, zarzut | KriminalisierungSubstantiv |
| inseminacja (zootechnika, zootechniczny) sztuczne zapłodnienie poprzez wprowadzenie do dróg rodnych samicy nasienia pobranego od samca; noun | die Insemination [der Insemination; die Inseminationen]Substantiv |
| intonacja (językoznawstwo, językoznawczy) sposób akcentowania wyrazów i zdań; noun | die Intonation [der Intonation; die Intonationen]Substantiv |
| karnacja (informatyka, informatyczny) wygląd programu komputerowego itp.; noun | das Design [des Designs; die Designs]Substantiv |
| karnacja noun koloryt skóry człowieka | die Gesichtsfarbe [der Gesichtsfarbe; die Gesichtsfarben]Substantiv |
| kombinacja noun łączenie składowych w całość oraz efekt tego działania | die Kombination [der Kombination; die Kombinationen]Substantiv |
| kombinacja klasyczna | |
| kombinacja norweska | |
| kondemnacja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (morski) uznanie statku za niezdolny do żeglugi i niewart naprawy noun | KondemnationSubstantiv |
| kondygnacja noun poziom w budynku | Etage | GeschoßSubstantiv |
| konsternacja noun stan osłupienia spowodowany nieoczekiwanym zwrotem sytuacji, w której znajduje się osoba „skonsternowana”; uczucie strachu spowodowane nieprzewidywalnością dalszego przebiegu sytuacji | die Bestürzung [der Bestürzung; —]Substantiv |
| kontaminacja noun | die Amalgamierung [der Amalgamierung; die Amalgamierungen]Substantiv |
