Polska | Tyska |
---|---|
mijać noun | das ablaufenSubstantiv |
mijać verb o czasie, zjawiskach: stawać się przeszłością, przemijać, upływać, kończyć się | passieren [passierte; hat passiert] (Akkusativ)Verb |
mijać verb przechodzić, przejeżdżać obok kogoś, czegoś | passieren [passierte; hat passiert] (Akkusativ)Verb |
omijać verb okrążyć coś, żeby do tego nie podejść, nie zbliżać się; przejść obok czegoś nie zatrzymując się | scheuen [scheute; hat gescheut]Verb |
pomijać verb nie mówić czegoś, opuścić temat, który chciało lub miało się poruszyć | auslassenVerb |
pomijać verb nie uwzględniać czegoś | übergehen [ging über; hat/ist übergegangen]Verb |
prawo jest po to, aby je omijać przysłowie wyrażające pogląd, że czasami można nie przestrzegać przepisów prawa | |
przemijać verb kończyć się bezpowrotnie | vergehen [verging; hat/ist vergangen]Verb |