Polska | Tyska |
---|---|
germanizować (książkowy) narzucać kulturę i język niemiecki verb | germanisieren [germanisierte; hat germanisiert]Verb |
germanizować verb nadawać czemuś charakter niemiecki | germanisieren [germanisierte; hat germanisiert]Verb |
Germanka noun mieszkanka Germanii | die Germanin [der Germanin; die Germaninnen]Substantiv |
germanofilstwo (pejoratywnie, pejoratywny) faworyzowanie tego, co niemieckie; zauważalna przychylność Niemcom noun | GermanophilieSubstantiv |
Germanowie noun | der Germane [des Germanen; die Germanen]Substantiv |
germański adjective dotyczący Germanów lub Germanii | germanisch [germanischer; am germanischsten]Adjektiv |
gigantomania noun mania budowania rzeczy gigantycznych, ponad potrzeby | die Gigantomanie [der Gigantomanie; die Gigantomanien]Substantiv |
gigantomański adjective charakteryzujący się gigantomanią | gigantomanischAdjektiv |
grafomania noun mania pisania książek, zwłaszcza autobiograficznych | GraphomanieSubstantiv |
he-man noun archetyp silnego, dzielnego bohatera w kulturze masowej | echter MannSubstantiv |
hetman (szachy, pojęcie szachowe) figura mogąca poruszać się w każdym kierunku; noun | die Dame [der Dame; die Damen]Substantiv |
hetman (wojskowość, wojskowy) (historia, historyczny, historycznie) najwyższy dowódca wojsk Polski i Litwy; noun | HetmanSubstantiv |
hetman (wojskowość, wojskowy) (historia, historyczny, historycznie) przywódca Kozaków noun | HetmanSubstantiv |
hipomania (psychologia, psychologiczny) zaburzenie charakteryzujące się wzmożoną aktywnością noun | HypomanieSubstantiv |
Humań (geografia, geograficzny) (administracja) miasto na Ukrainie; noun | UmanSubstantiv |
humanista noun przedstawiciel humanizmu | der Humanist [des Humanisten; die Humanisten]Substantiv |
humanistyczny (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) związany z naukami o człowieku w relacjach społecznych adjective | humanistisch [humanistischer; am humanistischsten]Adjektiv |
humanistyka noun grupa nauk dotyczących człowieka, jego wytworów i społeczeństwa ludzkiego; | GeisteswissenschaftenSubstantiv |
humanitarnie adverb w sposób humanitarny | humanitär [humanitärer; am humanitärsten]Adverb |
humanitarny adjective szanujący godność człowieka i zwierząt, zgodny z zasadami humanitaryzmu | humanitär [humanitärer; am humanitärsten]Adjektiv |
humanitaryzm noun | die Humanität [der Humanität; —]Substantiv |
humanizm (historia, historyczny, historycznie) (filozofia, filozoficzny) intelektualny i kulturalny prąd epoki Odrodzenia przedkładający sprawy ludzkie, doczesne nad to, co nieziemskie noun | der Humanismus [des Humanismus; —]Substantiv |
humanizm noun postawa moralna i intelektualna przejawiająca się zainteresowaniem człowiekiem, jego dobrem, godnością i wolnością | der Humanismus [des Humanismus; —]Substantiv |
humanoid noun twór przypominający człowieka | HumanoidSubstantiv |
humanoidalny adjective mający cechy ludzkie | humanoidAdjektiv |
immanentny (książkowy) taki, który nie wynika z działań zewnętrznych, tkwiący w naturze czegoś; zawarty w czymś adjective | immanent | innewohnendAdjektiv |
Imperium Osmańskie (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo istniejące od końca XIII wieku do 1922 roku na terenie północno-wschodniej Europy, Afryki Północnej i Azji Zachodniej; noun | Osmanisches ReichSubstantiv |
jazzman (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) muzyk jazzowy noun | der Jazzer [des Jazzers; die Jazzer]Substantiv |
Jerzman (staropolski) imię męskie noun | HermannSubstantiv |
Język manx | |
język zachodniogermański | |
języki mandaryńskie noun | das Mandarin [des Mandarin(s); —]Substantiv |
kajman (zoologia, zoologiczny) Caiman, gad z rodziny aligatorów; noun | der Kaiman [des Kaimans; die Kaimane]Substantiv |
kajman Cuviera | |
kajman karłowaty | |
Kajmany (geografia, geograficzny) wyspy w Ameryce Środkowej; noun | die Kaimaninseln [—; die Kaimaninseln]Substantiv |
Kanał La Manche phrase | der Ärmelkanal [des Ärmelkanals; —]Phrase |
karać mandatem verb | verwarnen [verwarnte; hat verwarnt]Verb |
karman (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (w buddyzmie, hinduizmie i innych religiach dharmicznych) przyczyna – rozumiana w sensie prawa przyczyny i skutku; noun | das Karma [des Karmas; —]Substantiv |
karmaniola noun francuska marszowa pieśń rewolucyjna, grywana też w czasie egzekucji; | CarmagnoleSubstantiv |