Polska | Tyska |
---|---|
ukochana noun dziewczyna lub kobieta, którą łączy z kimś silna więź uczuciowa, miłość, przywiązanie | die Geliebte [der Geliebter, der Geliebten, der einer Geliebten; die Geliebte, die Geliebten, die keine Geliebten]Substantiv |
ukochany adjective będący obiektem czyjejś miłości | die Geliebte [der Geliebter, der Geliebten, der einer Geliebten; die Geliebte, die Geliebten, die keine Geliebten]Adjektiv |
ukochany noun osoba, którą ktoś kocha | lieb [lieber; am liebsten]Substantiv |
warkocz (astronomia, astronomiczny) strumień gazów i pyłu wydobywający się z komety pod wpływem oddziaływania wiatru słonecznego; noun | der Schweif [des Schweif(e)s; die Schweife]Substantiv |
warkocz (fryzjerstwo, fryzjerski) splot zazwyczaj z trzech pasm włosów noun | Zopf | FlechteSubstantiv |
Warkocz Bereniki (astronomia, astronomiczny) gwiazdozbiór nieba północnego; noun | Haar der BerenikeSubstantiv |
warkoczyk (zdrobniale) od: warkocz noun | der AnschlussdrahtSubstantiv |
Wirakocza (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (historia, historyczny, historycznie) ajmarski i inkaski bóg stworzyciel; noun | WiraquchaSubstantiv |
wysokociśnieniowy (technologia, technika, techniczny) działający w wyniku wysokiego ciśnienia adjective | Hochdruck-Adjektiv |
wysokociśnieniowy (technologia, technika, techniczny) przeznaczony, przystosowany do wysokiego ciśnienia adjective | Hochdruck-Adjektiv |
wysokociśnieniowy (technologia, technika, techniczny) wytwarzający wysokie ciśnienie adjective | Hochdruck-Adjektiv |
wysokoczęstotliwościowy (technologia, technika, techniczny) dotyczący wysokich częstotliwości adjective | hochfrequentAdjektiv |
zakochać się verb poczuć miłość do kogoś | sich verliebenVerb |
zakochanie noun rozwinięcie uczucia miłości | die Verliebtheit [der Verliebtheit; die Verliebtheiten]Substantiv |
zakochany adjective taki, który zakochał się w kimś; odczuwający zakochanie | verliebt [verliebter; am verliebtesten]Adjektiv |
zakochiwać się verb zaczynać odczuwać do kogoś miłość | |
zaskoczenie noun zdziwienie wywołane przez coś czego się nie spodziewamy, czego nie oczekujemy, z czym się nie liczymy | die Überraschung [der Überraschung; die Überraschungen]Substantiv |
zaskoczony adjective taki, który nie spodziewał się | bestürzt | verblüfftAdjektiv |
zaskoczyć verb | überraschen [überraschte; hat überrascht]Verb |
zostać niemile zaskoczonym | |
żyć na kocią łapę (żartobliwie) żyć w wolnym związku, bez ślubu verb |