habilitacja betyder på tyska

Polska	Tyska
habilitacja (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (urzędowy) procedura pozwalająca na uzyskanie stopnia naukowego wyższego niż stopień doktora; po jego zdobyciu można się ubiegać o tytuł profesora; noun	die Habilitation [der Habilitation; die Habilitationen]Substantiv
habilitacja (potocznie, potoczny) rozprawa naukowa wymagana podczas procedury habilitacji (1.1), rozprawa habilitacyjna noun	HabilitationsschriftSubstantiv
habilitacja (potocznie, potoczny) stopień naukowy uzyskany w procedurze habilitacji (1.1) noun	die Habilitation [der Habilitation; die Habilitationen]Substantiv
rehabilitacja (książkowy) przywrócenie dobrego imienia, dobrej opinii, oczyszczenie z zarzutów noun	Rehabilitation \| RehabilitierungSubstantiv
rehabilitacja (medycyna, medyczny) przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej oraz przystosowanie go do zmienionych warunków życia; noun	Rehabilitation \| RehaSubstantiv
rehabilitacja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) unieważnienie wyroku i przywrócenie osobie skazanej niesłusznie utraconych przez nią praw; noun	Rehabilitation \| RehabilitierungSubstantiv

Sökhistorik