grab betyder på tyska
| Polska | Tyska |
|---|---|
| grab (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) drzewo lub krzew z rodziny Stylocerataceae o gładkiej, nieznacznie spękanej, popielatej korze; noun | HainbucheSubstantiv |
| grab noun drewno grabu (1.1) | HainbucheSubstantiv |
| grabarz (rzemiosło, rzemieślniczy) osoba zajmująca się kopaniem grobów i grzebaniem zmarłych; noun | der Totengräber [des Totengräbers; die Totengräber]Substantiv |
| grabie (rolnictwo, rolniczy) (ogrodnictwo, ogrodniczy) ręczne narzędzie rolnicze lub ogrodnicze (drewniane lub metalowe) służące do grabienia; noun | Harke | Rechen | HeurechenSubstantiv |
| grabież noun zabieranie siłą czyjejś własności; obrabowanie, plądrowanie | der Raub [des Raub(e)s; die Raube]Substantiv |
| grabieżca noun ten, kto dokonuje grabieży, rabuje, łupi | PlündererSubstantiv |
| grabić (książkowy) odbierać coś komuś siłą, łupić verb | plündern [plünderte; hat geplündert]Verb |
| grabić verb zgarniać grabiami siano, liście lub zżęte zboże, także wyrównywać powierzchnię ziemi | harken [harkte; hat geharkt]Verb |
| Grabow (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w Niemczech, w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie; noun | GrabowSubstantiv |
| Grabów nad Prosną (geografia, geograficzny) miasto w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrzeszowskim; noun | GrabowSubstantiv |
| burgrabia (historia, historyczny, historycznie) urzędnik wojskowy lub sądowy średniowiecznych Niemiec noun | der Burggraf [des Burggrafen; die Burggrafen]Substantiv |
| margrabia (historia, historyczny, historycznie) w średniowieczu: zwierzchnik marchii noun | der Markgraf [des Markgrafen; die Markgrafen]Substantiv |
| margrabstwo (historia, historyczny, historycznie) tytuł i urząd margrabiego noun | die Markgrafschaft [der Markgrafschaft; die Markgrafschaften]Substantiv |
| margrabstwo (historia, historyczny, historycznie) ziemie zarządzane przez margrabiego noun | die Markgrafschaft [der Markgrafschaft; die Markgrafschaften]Substantiv |
| miotło-grabie (ogrodnictwo, ogrodniczy) narzędzie stosowane w ogrodnictwie do grabienia liści, wykonane najczęściej ze stalowych prętów tworzących wachlarz długich sprężystych zębów noun | der Laubrechen [des Laubrechens; die Laubrechen]Substantiv |
| niezgrabny adjective który ma nieproporcjonalne kształty, o brzydkiej figurze | eckig | klobigAdjektiv |
| zgrabiarka (rolnictwo, rolniczy) (technologia, technika, techniczny) maszyna służąca do zgrabiania siana lub słomy ze ścierniska noun | SchwadenrechenSubstantiv |
| zgrabiać | |
| zgrabny adjective odznaczający się finezją, elegancją; pełen gracji | graziös [graziöser; am graziösesten]Adjektiv |
| zgrabny adjective proporcjonalnie zbudowany | wohlgeformt [wohlgeformter; am wohlgeformtesten]Adjektiv |
| zgrabny adjective trafnie sformułowany | geschickt [geschickter; am geschicktesten]Adjektiv |
