Polska | Tyska |
---|---|
dziedziczyć verb być uprawnionym do takiego otrzymania | erben [erbte; hat geerbt]Verb |
dziedziczyć verb o potomstwie organizmów żywych: przejmować cechy przodka | erben [erbte; hat geerbt]Verb |
dziedziczyć verb otrzymywać majątek (spadek) lub tytuł szlachecki po czyjejś śmierci | erben [erbte; hat geerbt]Verb |
wydziedziczyć (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) pozbawić praw do dziedziczenia, do przysługującego spadku verb | enterben [enterbte; hat enterbt]Verb |