Polsk-Tysk ordbok »

dur betyder på tyska

PolskaTyska
G-dur (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) gama lub tonacja durowa zaczynająca się od dźwięku g (w zapisie nutowym z jednym krzyżykiem)
noun

das G-Dur [des G-Dur(s); —]Substantiv

Ges-dur (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) gama lub tonacja durowa zaczynająca się od dźwięku ges (w zapisie nutowym z sześcioma bemolami)
noun

das Ges-Dur [des Ges-Dur(s); —]Substantiv

ges-dur noun

das Ges-Dur [des Ges-Dur(s); —]Substantiv

H-dur (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) gama lub tonacja durowa zaczynająca się od dźwięku h (w zapisie nutowym z pięcioma krzyżykami)
noun

das H-Dur [des H-Dur(s); —]Substantiv

Honduranin noun
obywatel Hondurasu

HonduranerSubstantiv

Honduras (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Ameryce Środkowej;
noun

das Honduras [des Hondurasu; —]Substantiv

honduraski adjective
odnoszący się do państwa Honduras

honduranischAdjektiv

mundur noun
charakterystyczny, regulowany przepisami ubiór członków jakiejś organizacji, grupy lub formacji – zwykle militarnej;

UniformSubstantiv

mundurek noun
strój harcerski lub szkolny

die Form [der Form; die Formen]Substantiv

odurzać verb
doprowadzać do częściowego lub pełnego stanu nieświadomości lub niepoczytalności

berauschen [berauschte; hat berauscht]Verb

odurzenie noun
zamroczenie świadomości wywołane środkami odurzającymi

BerauschtseinSubstantiv

procedura noun
określone reguły postępowania w jakiejś sprawie

Verfahren | Vorgehen | Vorgehensweise | ProzedurSubstantiv

Republika Hondurasu

Republik Honduras

styrodur (technologia, technika, techniczny) polistyren ekstrudowany; materiał izolacyjny wykorzystywany w budownictwie
noun

StyrodurSubstantiv

trójdźwięk durowy (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) trójdźwięk składający się od podstawy (od dołu) z tercji wielkiej i tercji małej
noun

der DurdreiklangSubstantiv

trubadur (historia, historyczny, historycznie) poeta dworski tworzący w XI–XIII wieku w południowej Francji, wędrowny poeta i śpiewak;
noun

Troubadour | TrobadorSubstantiv

umundurowanie noun
mundury noszone przez członków danej organizacji

uniformieren [uniformierte; hat uniformiert]Substantiv

umundurowanie noun
prawnie wyznaczony strój członków danej organizacji;

die Form [der Form; die Formen]Substantiv

12