chleb betyder på tyska
| Polska | Tyska |
|---|---|
| chleb noun pieczywo z mąki, wody, z dodatkiem drożdży lub zakwasu; | das Brot [des Brot(e)s; die Brote]Substantiv |
| chleb pokładny (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) tradycyjne przaśne pieczywo składane Bogu w świątyni w charakterze bezkrwawej ofiary, zgodnie z nakazem prawa mojżeszowego, co szabat w liczbie dwunastu; noun | SchaubrotSubstantiv |
| chleb powszedni (przenośnie, przenośnia) rzecz zwykła, codzienna, niebudząca zdziwienia, często się zdarzająca; nic nadzwyczajnego noun | tägliches BrotSubstantiv |
| chleb powszedni noun codzienne jedzenie konieczne, aby utrzymać się przy życiu | tägliches BrotSubstantiv |
| chleb świętojański (botanika, botaniczny) Ceratonia siliqua, śródziemnomorskie drzewo o błyszczących, twardych liściach i jadalnych strąkach; noun | das Johannisbrot [des Johannisbrot(e)s; die Johannisbrote]Substantiv |
| chlebak noun średniej wielkości pojemnik, w którym przechowuje się pieczywo; | der Brotkasten [des Brotkastens; die Brotkästen, die Brotkasten]Substantiv |
| chlebowiec | |
| drzewo chlebowe | |
| kwas chlebowy (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) bezalkoholowy napój otrzymywany przez fermentację chleba lub słodu zbożowego; noun | der Kwass [des Kwass(es); —]Substantiv |
| małpi chlebek (przenośnie, przenośnia) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) popularny w USA słodki wypiek z ciasta drożdżowego w formie babki składającej się z bułeczek, które można odrywać rękami noun | der Affenbrotbaum [des Affenbrotbaum(e)s; die Affenbrotbäume]Substantiv |
| nie samym chlebem człowiek żyje człowiek, oprócz podstawowych potrzeb materialnych, ma także wyższe potrzeby — duchowe | |
| o chlebie i wodzie (przenośnie, przenośnia) o życiu w biedzie w tak ciężkich warunkach, że w minimalnym stopniu zostają zaspokojone jedynie podstawowe potrzeby takie jak jedzenie i picie adverb | |
| pochlebca noun człowiek pochlebiający komu | der Schmeichler [des Schmeichlers; die Schmeichler]Substantiv |
| pochlebiać verb chwalić przesadnie | schmeicheln [schmeichelte; hat geschmeichelt]Verb |
| pochlebny (podniośle) wyrażający pozytywną opinię, uznanie adjective | schmeichelhaftAdjektiv |
| pochlebny adjective taki, który przymila się, schlebia komuś | schmeichlerischAdjektiv |
| pochlebstwo noun nadmierna lub nieszczera pochwała z celem przypodobania się | die Schmeichelei [der Schmeichelei; die Schmeicheleien]Substantiv |
| przeciętny zjadacz chleba noun ktoś typowy, przeciętny, anonimowy obywatel | Otto NormalbürgerSubstantiv |
| schlebianie noun | die Liebedienerei [der Liebedienerei; —]Substantiv |
| schlebiać verb chwalić nad wyraz celem przypodobania się komuś | schmeicheln [schmeichelte; hat geschmeichelt]Verb |
| zakwas chlebowy noun | der Sauerteig [des Sauerteiges; die Sauerteige]Substantiv |
