Polsk-Tysk ordbok »
bieg betyder på tyska
| Polska | Tyska |
|---|---|
| wbiegać verb biegnąc, wstępować w obręb czegoś | einlaufen [lief ein, hat/ist eingelaufen]Verb |
| wybieg noun miejsce, po którym poruszają się modelki podczas pokazu mody | der Laufsteg [des Laufsteg(e)s; die Laufstege]Substantiv |
| zabieg (medycyna, medyczny) czynność wykonywana przez lekarza lub pielęgniarkę służąca pomocy pacjentowi, noun | die Prozedur [der Prozedur; die Prozeduren]Substantiv |
| zabieg noun działanie w określonym celu | die Maßnahme [der Maßnahme; die Maßnahmen]Substantiv |
| zabiegać verb biegnąc, przybywać gdzie | ankommen [kam an; ist angekommen] (bei mit Dativ)Verb |
| zapobiegać verb nie dopuszczać (do czegoś), nie pozwalać (na coś), zabezpieczać się (przed czymś) | |
| zapobieganie (rzeczownik odczasownikowy) od zapobiegać noun | Verhütung | VorbeugungSubstantiv |
| zapobieganie ciąży noun | die Empfängnisverhütung [der Empfängnisverhütung; die Empfängnisverhütungen]Substantiv |
| zapobiegawczo adverb chcąc zapobiec czemuś | vorbeugendAdverb |
| zapobiegawczy (medycyna, medyczny) służący do zapobiegania chorobom adjective | vorsorglichAdjektiv |
| zapobiegawczy adjective przeznaczony do zapobiegania czemuś niekorzystnemu | |
| zapobiegliwość noun cecha tego, kto jest zapobiegliwy | die Fügung [der Fügung; die Fügungen]Substantiv |
| zapobiegliwy adjective cechujący się przezornością, zdolnością przewidywania i zapobiegania niekorzystnym sytuacjom | vorsorglichAdjektiv |
| zapobiegliwy adjective świadczący o przezorności | umsichtig | weitblickendAdjektiv |
| zbieg noun ktoś, kto uciekł, zbiegł | Flüchtling | AusreißerSubstantiv |
| zbieg okoliczności noun przypadkowe, równoczesne nastąpienie dwóch lub więcej wydarzeń pozostających w pewnej relacji do siebie | die Koinzidenz [der Koinzidenz; die Koinzidenzen]Substantiv |
| zbiegać (podniośle) ulegać przemijaniu verb | |
| zbiegać verb biegnąc, oddalać się | |
| zbiegać verb biegnąc, przemieszczać się w dół | |
| zbiegać verb biegnąc, zbierać się w danym miejscu | zusammenlaufen [lief zusammen; ist zusammengelaufen]Verb |
| zbiegać verb łączyć się w jednym miejscu | zusammenlaufen [lief zusammen; ist zusammengelaufen]Verb |
| zbiegać verb odbywać się w jednym czasie | |
| zbiegać verb ulegać skurczeniu jako tkanina |
