Polska | Tyska |
---|---|
adoptowane dziecko | |
adoracja (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ceremonia oddawania czci Bogu lub świętym noun | die Anbetung [der Anbetung; die Anbetungen]Substantiv |
adoracyjny (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z adoracją Najświętszego Sakramentu, używany podczas adoracji adjective | die Anbetung [der Anbetung; die Anbetungen]Adjektiv |
adorant (sztuka) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w sztuce sakralnej postać klęcząca u stóp Chrystusa lub Maryi w geście uwielbienia; noun | AdorantSubstantiv |
adorator noun mężczyzna zabiegający o względy kobiety | der Bewunderer [des Bewunderers; die Bewunderer]Substantiv |
adoratorka noun forma żeńska od: adorator | VerehrerinSubstantiv |
adorować (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) oddawać cześć Bogu lub obiektom kultu religijnego verb | |
adorować verb uwielbiać kogoś, zachwycać się kimś, otaczać go uwielbieniem | |
adrenalina (fizjologia, fizjologiczny) hormon wydzielany w sytuacjach zagrożenia i stresu; noun | das Adrenalin [des Adrenalins]Substantiv |
adres (usługi pocztowe, kurierskie, poczta) (urzędowy) informacje o tym, gdzie znajduje się jakiś budynek lub gdzie ktoś mieszka noun | Adresse | AnschriftSubstantiv |
adres IP noun | die IP-Adresse [der IP-Adresse; die IP-Adressen]Substantiv |
adres mailowy (informatyka, informatyczny) adres poczty elektronicznej noun | |
adres poczty elektronicznej phrase | die E-Mail-Adresse [der E-Mail-Adresse; die E-Mail-Adressen]Phrase |
adresant noun | der Absender [des Absenders; die Absender]Substantiv |
adresarka noun | die Adressiermaschine [der Adressiermaschine; die Adressiermaschinen]Substantiv |
adresat (usługi pocztowe, kurierskie, poczta) osoba, do której ktoś wysyła list, przesyłkę itp. noun | Empfänger | AdressatSubstantiv |
adresograf noun | die Adressiermaschine [der Adressiermaschine; die Adressiermaschinen]Substantiv |
adresować verb odnosić się, zwracać się do określonej osoby lub grupy | ansprechen [sprach an; hat angesprochen]Verb |
adresować verb umieszczać adres na liście, przesyłkę | adressieren [adressierte; hat adressiert] (an mit Akkusativ)Verb |
adresówka noun mały identyfikator z imieniem zwierzęcia domowego (psa, kota, rzadziej fretki), adresem zamieszkania i/lub numerem telefonu jego opiekuna doczepiany do obroży zwierzęcia | die Hundemarke [der Hundemarke; die Hundemarken] (Erkennungsmarke des Soldaten)Substantiv |
adresowy adjective dotyczący adresu, związany z adresem | AdressAdjektiv |
adret (geografia, geograficzny) stok góry lub wzgórza będący bardziej nasłoneczniony w stosunku do przeciwnego stoku tego samego wzniesienia bądź pasma górskiego; noun | Sonnenseite fSubstantiv |
Adria (geografia, geograficzny) (administracja) miasto we Włoszech w Wenecji Euganejskiej, położone między dolnym Padem i Adygą; w starożytności ważny port morski; noun | die Adria [der Adria; —]Substantiv |
Adrian noun imię męskie; | AdrianSubstantiv |
adriatycki adjective dotyczący Adriatyku, związany z Adriatykiem (Morzem Adriatyckim) | adriatischAdjektiv |
Adriatyk (zobacz) Morze Adriatyckie noun | die Adria [der Adria; —]Substantiv |
adsorbować verb | adsorbieren [adsorbierte; hat adsorbiert]Verb |
adsorpcja (chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) gromadzenie się substancji rozpuszczonych w cieczy lub obecnych w gazie na powierzchni ciała stałego lub cieczy; noun | die Adsorption [der Adsorption; die Adsorptionen]Substantiv |
adstrat | |
adular (mineralogia, mineralogiczny) minerał z grupy krzemianów; noun | der Adular [des Adulars; die Adulare]Substantiv |
adverbium noun | das Adverb [des Adverbs; die Adverbien]Substantiv |
advocatus diaboli | |
adwekcja (fizyka, fizyczny) w mechanice płynów: unoszenie substancji przez przepływający płyn, tak że prędkość unoszonej substancji jest równa prędkości przepływającego płynu; noun | AdvektionSubstantiv |
adwekcja (meteorologia, meteorologiczny) poziomy ruch mas powietrza o innych właściwościach niż powietrze uprzednio zalegające; noun | AdvektionSubstantiv |
adwent (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w kalendarzu chrześcijańskim okres około czterech tygodni (dawniej czterdziestu dni) przed Bożym Narodzeniem, przygotowujący do uroczystości Narodzenia Pańskiego, symbolizujący oczekiwanie na przyjście Mesjasza; ; (zobacz) też adwent w Encyklopedii staropolskiej noun | der Advent [des Advents; die Advente]Substantiv |
adwentowy (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z adwentem, dotyczący adwentu, odbywający się w adwencie adjective | Advent | adventlichAdjektiv |
adwentysta (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek protestanckiego Kościoła chrześcijańskiego, głoszącego bliskie ponowne przyjście Chrystusa, chrzest tylko dorosłych, sobotę jako dzień święty noun | der Adventist [des Adventisten; die Adventisten]Substantiv |
adwentystka noun | die Adventistin [der Adventistin; die Adventistinnen]Substantiv |
adwentystyczny (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z adwentystami, dotyczący adwentystów adjective | adventistisch | AdventistAdjektiv |
adwentyzm (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) chrześcijański ruch podkreślający zbliżające się powtórne przyjście Chrystusa na Ziemię; noun | AdventismusSubstantiv |