Polsk-Svensk ordbok »
zbrodnia betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| zbrodnia (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) bardzo ciężkie przestępstwo; noun | brott [~et; pl. ~]substantiv förbrytelse [~n ~r]substantiv |
| zbrodnia katyńska (historia, historyczny, historycznie) rozstrzelanie ponad dwudziestu tysięcy polskich oficerów (jeńców wojennych) dokonane przez NKWD w 1940 roku w Katyniu i innych miejscach w ZSRR; | |
| zbrodnia wojenna (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) działanie poważnie naruszające prawa i zwyczaje wojenne, a także bulwersujące międzynarodową moralność i powagę traktatów; noun | krigsförbrytelse [~n ~r]substantiv |
| zbrodniarz noun człowiek, który popełnił zbrodnię | bandit [~en ~er]substantiv bov [~en ~ar]substantiv brottsling [~en ~ar]substantiv förbrytare [~n; pl. ~, best. pl. förbrytarna]substantiv skurk [~en ~ar]substantiv |
| zbrodniarz wojenny noun | krigsförbrytare [~n; pl. ~, best. pl. -förbrytarna]substantiv |
| myślozbrodnia (neologizm) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) zbrodnia, którą popełnia niepoprawnymi myślami obywatel podporządkowany wszechwładnemu ustrojowi; myślenie podniesione do rangi karygodnego występku; |
