Polska | Svenska |
---|---|
uprawnienie noun prawo do wykonywania czegoś przez daną osobę | anspråk [~et; pl. ~]substantiv |
uprawnienie, upoważnienie, kompetencja noun | befogenhet [~en ~er]substantiv |
równouprawnienie (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (socjologia, socjologiczny) równość wobec prawa, możliwość korzystania z jednakowych praw noun | jämställdhet [~en]substantiv |