Polska | Svenska |
---|---|
etymologia (językoznawstwo, językoznawczy) nauka zajmująca się pochodzeniem wyrazów; noun | etymologi [~n ~er]substantiv |
etymologia (językoznawstwo, językoznawczy) pochodzenie danego wyrazu; informacja o tym pochodzeniu noun | etymologi [~n ~er]substantiv |
etymologia ludowa (językoznawstwo, językoznawczy) analiza pochodzenia wyrazów oparta na skojarzeniach zamiast na naukowych metodach badawczych; noun | folketymologi [~n ~er]substantiv |
etymologicznie | |
etymologiczny (językoznawstwo, językoznawczy) związany lub odnoszący się do etymologii adjective | etymologisk [~t ~a]adjektiv |
etymon (językoznawstwo, językoznawczy) podstawa etymologiczna wyrazu lub związku wyrazowego | |
gdy tymczasem conjunction | medansubjunktion |
intymność noun cecha tego, co jest intymne, osobiste; osobisty charakter | intimitet [~en ~er]substantiv |
intymny adjective mocno osobisty | intim [~t ~a]adjektiv |
intymny adjective związany z erotyką | intim [~t ~a]adjektiv |
jechać na tym samym wózku | |
legitymacja dokument potwierdzający tożsamość oraz przynależność do określonej grupy ludzi | |
między tym preposition | emellanpreposition |
optymalny adjective najlepszy | optimal [~t ~a]adjektiv |
optymista noun człowiek przeniknięty skłonnością do dostrzegania dobrych stron życia | optimist [~en ~er]substantiv |
optymistka noun | optimist [~en ~er]substantiv |
optymistyczny adjective pełen optymizmu, właściwy optymiście; dostrzegający pozytywne strony czegoś, wierzący w powodzenie | optimistisk [~t ~a]adjektiv |
optymizm noun wiara w pomyślność, dostrzeganie pozytywów | optimism [~en]substantiv |
pobratymiec noun | frände [~n ~r]substantiv |
pod tym względem adverb | härvidlagadverb |
poza tym adverb | förrestenadverb |
przy tym adverb | därvidadverb |
przy tym adverb wprowadza informację uzupełniającą | dessutomadverb |
resentyment noun | ressentiment [~et; pl. ~]substantiv |
sentymentalny adjective przesadnie uczuciowy; (także, też) świadczący o przesadnej uczuciowości | sentimental [~t ~a]adjektiv |
stymulacja noun | skjuts [~en ~ar]substantiv |
stymulator noun czynnik pobudzający działanie, bodziec, stymulant | stimulator [~n ~er ]substantiv |
stymulować verb pobudzać do działania | stimulera [~de ~t]verb |
stymulujący | |
tritlenek diantymonu | |
w tym adverb | härvidlagadverb |
w tym adverb włącznie z | inklusiveadverb |
w tym wypadku adverb | härvidlagadverb |
z otwartymi ramionami serdecznie | |
za zamkniętymi drzwiami |