Polsk-Svensk ordbok »
tri betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| tri (chemia, chemiczny) handlowa nazwa trichloroetenu | |
| tri (chemia, chemiczny) handlowa nazwa trichloroetenu noun | tri [~n]substantiv trikloretylen [~en el. ~et]substantiv |
| trias (geologia, geologiczny) jeden z okresów geologicznych; noun | triassubstantiv |
| triaż (medycyna, medyczny) procedura oceny zdrowia i selekcji ofiar masowego wypadku; | |
| tribal abstrakcyjny lub symboliczny wzór tatuażu stylizowany na etniczny | |
| tribologia (mechanika) nauka badająca tarcie między ciałami stałymi; noun | tribologi [~n]substantiv |
| tribromek boru | |
| trichotillomania (psychologia, psychologiczny) zaburzenie polegające na niemożności powstrzymania się od wyrywania włosów; | |
| tricykl (historia, historyczny, historycznie) rower z trzema kołami wynaleziony w 2. połowie XIX w.; noun | trehjuling [~en ~ar]substantiv |
| triera (historia, historyczny, historycznie) (starożytność) grecka galera o trzech rzędach wioseł, później wzbogacona o żagiel; | |
| trik noun sztuczka zastosowana w celu osiągnięcia jakiegoś szczególnego efektu | fint [~en ~er]substantiv |
| trimaran (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) (marynarka) łódź żaglowa lub statek o trzech równoległych, połączonych ze sobą kadłubach; noun | trimaran [~en ~er]substantiv |
| trio (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) trzyosobowy zespół muzyczny: wokalny lub instrumentalny noun | trio [~n ~r]substantiv |
| trioda (elektronika, elektroniczny) lampa elektronowa posiadająca trzy elektrody; noun | triod [~en ~er]substantiv |
| triolet (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) forma stroficzna wiersza, składająca się z ośmiu wersów i dwóch rymów; noun | triol [~en ~er]substantiv |
| Tripoli (geografia, geograficzny) miasto w Grecji, na Peloponezie; | |
| Tripoli (geografia, geograficzny) miasto w Libanie | |
| Tripoli (geografia, geograficzny) miasto w Libii | |
| triskelion (historia, historyczny, historycznie) (sztuka) występujący w wielu wariantach, wielokulturowy symbol lub ornament złożony z trzech jednakowych elementów – ramion, spiral, meandrów itp.; | |
| tritlenek diantymonu | |
| triumf (historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: uroczysty wjazd zwycięskiego wodza do Rzymu; noun | triumf [~en ~er]substantiv |
| triumf (przestarzałe, przestarzały) (termin karciany) atut noun | triumf [~en ~er]substantiv |
| triumf noun radość ze zwycięstwa, sukcesu | triumf [~en ~er]substantiv |
| triumf noun wspaniałe zwycięstwo, sukces | triumf [~en ~er]substantiv |
| triumf noun zwycięstwo jednej idei nad drugą | triumf [~en ~er]substantiv |
| triumwir (historia, historyczny, historycznie) członek triumwiratu noun | triumvir [~en ~er]substantiv |
| triumwirat noun trójka osób, które rządzą razem; | triumvirat [~et; pl. ~]substantiv |
| aksonometria rodzaj rzutu równoległego, odwzorowanie przestrzeni na płaszczyznę z wykorzystaniem prostokątnego układu osi | |
| antypsychiatria ruch społeczny i intelektualny skierowany przeciwko psychiatrii, jej założeniom i metodom | |
| asymetria noun | asymmetri [~n ~er]substantiv |
| atrium (anatomia, anatomiczny) przedsionek serca noun | atrium [atriet atrier]substantiv |
| atrium (architektura, architektoniczny) w dawnym domu rzymskim: główne pomieszczenie, z otwartym dachem i zbiornikiem w podłodze na deszczówkę noun | atrium [atriet atrier]substantiv |
| Austria (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Europie; noun | Österrikesubstantiv |
| austriacki adjective odnoszący się do Austrii lub Austriaków | österrikisk [~t ~a]adjektiv |
| Austriaczka noun mieszkanka lub obywatelka Austrii | österrikiska [~n -rikiskor]substantiv |
| Austriak noun mieszkaniec lub obywatel Austrii | österrikare [~n; pl. ~, best. pl. -rikarna]substantiv |
| bad trip nieprzyjemne doświadczenie narkotyczne wypełnione lękiem; | |
| baktrian (zoologia, zoologiczny) Camelus ferus Przewalski, duży ssak kopytny z rodziny wielbłądowatych występujący w stanie dzikim na stepach centralnej Azji; noun | kamel [~en ~er]substantiv |
| batymetria dział hydrometrii zajmujący się pomiarami głębokości cieków i zbiorników wodnych; |
