Polska | Svenska |
---|---|
strzemię (hipologia, hipologiczny) parzysta część rzędu końskiego w formie stalowego kabłąka i poprzeczki, służąca do dosiadania wierzchowca i ułatwiająca utrzymanie się w siodle; noun | stigbygel [~n -byglar]substantiv |
wstrzemięźliwie adjective z umiarem | blygsam [~t ~ma]adjektiv |
wstrzemięźliwość noun | abstinens [~en ~er]substantiv |
wstrzemięźliwość noun powstrzymywanie się od czego | måttfullhet [~en]substantiv |
wstrzemięźliwy adjective zachowujący umiar, potrafiący powstrzymać się od czego | måttlig [~t ~a]adjektiv |