Polska | Svenska |
---|---|
stopień (fizyka, fizyczny) (meteorologia, meteorologiczny) jednostka miary temperatury | |
stopień (matematyka, matematyczny) jednostka kąta płaskiego stanowiąca 1/360 (jedną trzysta sześćdziesiątą) kąta pełnego, stosowana też w geografii do wyrażania współrzędnych geograficznych; | |
stopień (matematyka, matematyczny) maksymalna suma wykładników zmiennych wśród jednomianów, tworzących dany wielomian; | |
stopień czyjeś miejsce w pewnej hierarchii zawodowej lub organizacyjnej, zwykle w służbach mundurowych | grad [~en, ~er] |
stopień noun czyjeś miejsce w pewnej hierarchii zawodowej lub organizacyjnej, zwykle w służbach mundurowych | rang [~en]substantiv ställning [~en ~ar]substantiv |
stopień noun część jakiegoś procesu stanowiąca pewną całość | steg [~et; pl. ~]substantiv |
stopień noun każda z części schodów uniesiona do góry | fotsteg [~et; pl. ~]substantiv trappsteg [~et; pl. ~]substantiv |
stopień noun ocena postępów naukowych wyrażona jako liczba lub jako jeden z uporządkowanych terminów | betyg [~et; pl. ~]substantiv skolbetyg [~et; pl. ~]substantiv |
stopień wielkość, rozmiar, zasięg jakiejś czynności | |
stopień najwyższy (gramatyka) forma przymiotnika lub przysłówka, oznaczająca największe nasilenie opisywanej przez niego cechy | |
stopień wyższy (gramatyka) forma przymiotnika lub przysłówka, określająca natężenie opisywanej przez niego cechy w porównaniu do czegoś | |
ciekawość to pierwszy stopień do piekła lepiej nie pytać o pewne rzeczy, bo znajomość odpowiedzi może przeszkadzać lub zaszkodzić |