Polsk-Svensk ordbok »
polski betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| polski (językoznawstwo, językoznawczy) zachodniosłowiański język używany przez Polaków; | polska [~n, polskor] |
| polski (językoznawstwo, językoznawczy) zachodniosłowiański język używany przez Polaków; adjective | polsk [~t ~a]adjektiv |
| polski odnoszący się do Polski lub Polaków | |
| polski adjective odnoszący się do Polski lub Polaków | polsk [~t ~a]adjektiv |
| polski adjective odnoszący się do polszczyzny | polsk [~t ~a]adjektiv |
| antypolski wymierzony przeciwko Polakom, dyskryminujący Polaków | |
| język polski noun | polska [~n, polskor]substantiv |
| południowopolski związany z południową Polską, dotyczący południowej Polski | |
| północnopolski związany z północną Polską, dotyczący północnej Polski | |
| staropolski używany, powstały, dziejący się w dawnej Polsce; pochodzący, wywodzący się z dawnej Polski | |
| województwo małopolskie (administracja) (geografia, geograficzny) jednostka podziału administracyjnego w południowej Polsce, z siedzibą władz w Krakowie; | |
| województwo wielkopolskie (administracja) (geografia, geograficzny) jednostka podziału administracyjnego w zachodniej części centralnej Polski, z siedzibą władz w Poznaniu; | |
| wschodniopolski związany ze wschodnią Polską, dotyczący wschodniej Polski |
