Polska | Svenska |
---|---|
polipeptyd | |
polipropylen (chemia, chemiczny) termoplastyczny polimer syntetyczny; | |
poliptyk (sztuka) praca artystyczna składająca się z wielu części tworzących jedno dzieło, w szczególności typ wieloczęściowej nastawy ołtarzowej charakterystyczny dla późnego gotyku; | |
polisa noun | polis [~en ~er]substantiv |
polisacharyd (biochemia, biochemiczny) sacharyd będący polimerem zbudowanym z więcej niż 10 częsteczek monosacharydów; noun | polysackarid [~en ~er]substantiv |
polistyren (chemia, chemiczny) polimer z grupy poliolefin otrzymywany w procesie polimeryzacji styrenu; noun | polystyren [~et el. ~en]substantiv |
polisyndeton (językoznawstwo, językoznawczy) figura retoryczna polegająca na łączeniu wielu części wypowiedzi tym samym spójnikiem; noun | polysyndes [~en ~er]substantiv |
politeista (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) człowiek wyznający politeizm, wierzący w wielu bogów noun | polyteist [~en ~er]substantiv |
politeistka (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kobieta wyznająca politeizm, wierząca w wielu bogów noun | polyteist [~en ~er]substantiv |
politeistyczny adjective związany z politeizmem, właściwy politeizmowi i/lub politeistom | polyteistisk [~t ~a]adjektiv |
politeizm (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wielobóstwo, kult wielu bogów; noun | polyteism [~en]substantiv |
politolog noun specjalista w dziedzinie politologii | statsvetare [~n; pl. ~, best. pl. -vetarna]substantiv |
politologia noun nauka zajmująca się ogólnie pojętą polityką; | statsvetenskap [~en]substantiv |
politowanie (książkowy) współczucie, litość, często połączone z lekceważeniem lub pobłażliwością noun | empati [~n]substantiv |
politruk noun | politruk [~en ~er]substantiv |
politura noun spirytusowy roztwór szelaku używany w meblarstwie do wykańczania powierzchni drewna; . | polityr [~en ~er]substantiv |
politycznie w sposób dotyczący polityki | |
polityczny adjective dotyczący polityki, związany z polityką, nastawiony na osiągnięcie korzyści w polityce | politisk [~t ~a]adjektiv |
polityk noun osoba zajmująca się polityką | politiker [~n; pl. ~]substantiv |
polityka noun całokształt działań jakiejś grupy, partii politycznej lub organizacji związanych z dążeniem do zdobycia i utrzymania władzy; | politik [~en]substantiv |
polityka noun system odgórnie wprowadzonych zasad | politik [~en]substantiv |
polityka tożsamości noun | identitetspolitik [~en]substantiv |
poliwęglan (chemia, chemiczny) rodzaj poliestrów, estry kwasu węglowego; noun | polykarbonat [~en el. ~et; pl. ~er]substantiv |