mianownik betyder på svenska

Polska	Svenska
mianownik (językoznawstwo, językoznawczy) (gramatyka) pierwszy przypadek deklinacji, który odpowiada na pytania: kto? co?; noun	nominativ [~en ~er]substantiv
mianownik (matematyka, matematyczny) w wyrażeniu ułamkowym: część tego wyrażenia umieszczona pod kreską ułamkową; noun	nämnare [~n; pl. ~, best. pl. nämnarna]substantiv
mianownikowy (gramatyka) związany z mianownikiem, dotyczący mianownika noun	nominativ [~en ~er]substantiv

Sökhistorik