Polsk-Svensk ordbok »
kraj betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| kraj (geografia, geograficzny) kraina, obszar geograficzny; | |
| kraj państwo | land [~et, länder] |
| kraj noun państwo | rike [~t ~n]substantiv |
| Kraj Basków (geografia, geograficzny) kraina geograficzno-historyczna na pograniczu Francji i Hiszpanii, zamieszkiwana przez Basków; noun | Baskiensubstantiv |
| Kraj Basków (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) wspólnota autonomiczna w północnej Hiszpanii, część Kraju Basków (1.1); noun | Baskiensubstantiv |
| Kraj Sudetów (geografia, geograficzny) kraina geograficzno-historyczna w Czechach, sudeckoniemieckie pogranicze Czech zamieszkiwane do 1946 roku przez Niemców sudeckich; | |
| kraj związkowy (administracja) (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) nazwa części składowej federacji w Niemczech i Austrii; noun | delstat [~en ~er]substantiv |
| krajacz (technologia, technika, techniczny) przyrząd kuchenny służący do krajania warzyw lub serów | |
| krajacz do sera (zobacz) [[krajacz, do, ser]] noun | osthyvel [~n -hyvlar]substantiv |
| krajalnica urządzenie służące do krojenia, np. chleba, wędlin, sera; | |
| krajan noun | landsman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen]substantiv |
| krajać noun | skära [~n, skäror]substantiv |
| krajcar noun grajcar – moneta srebrna, bita od XIII wieku, początkowo w Tyrolu. Od XVI wieku moneta zdawkowa w krajach habsburskich (równa 1/60 złotytego reńskiego, w latach 1857 – 1892 1/100 reńskiego); | kryssare [~n; pl. ~, best. pl. kryssarna]substantiv |
| krajobraz noun wygląd ziemi w określonym miejscu, widok okolicy; | landskap [~et; pl. ~]substantiv |
| krajobrazowy noun związany z krajobrazem, dotyczący krajobrazu | landskap [~et; pl. ~]substantiv |
| krajowy adjective | inhemsk [~t ~a]adjektiv |
| krajowy noun związany z konkretnym krajem; uzyskany, wytworzony w tym kraju, dziejący się wewnątrz kraju | medborgare [~n; pl. ~, best. pl. -borgarna]substantiv |
| co kraj, to obyczaj każdy kraj (region, miejscowość, rodzina, itp.) ma własną kulturę, zwyczaje | |
| na skraju noun o sytuacji bardzo blisko zmiany stanu na inny stan o przeciwnych cechach | helspännsubstantiv |
| nikt nie jest prorokiem we własnym kraju łatwiej znaleźć uznanie u obcych niż wśród swoich, najtrudniej zdobyć uznanie wśród rodaków | |
| obcokrajowiec noun | utlänning [~en ~ar]substantiv |
| obcokrajowiec osoba pochodząca z innego kraju | |
| ogólnokrajowy adjective dotyczący całego kraju | landsomfattandeadjektiv |
| produkt krajowy brutto (ekonomia, ekonomiczny) suma wartości dóbr i usług finalnych wytworzonych na terytorium danego kraju w danym okresie, najczęściej rocznym; noun | bruttonationalprodukt [~en ~er]substantiv |
| skraj noun brzeg jakiejś płaszczyzny, jakiegoś obszaru | utkant [~en ~er]substantiv ytterkant [~en ~er]substantiv |
| skrajna lewica (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) termin określający osoby, ugrupowania głoszące idee lewicowe charakteryzujące się skrajnym programem lub radykalnymi metodami działania; adjective | vänsterextrem [~t ~a]adjektiv |
| skrajna prawica (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) termin określający osoby, ugrupowania głoszące idee prawicowe charakteryzujące się skrajnym programem lub radykalnymi metodami działania; noun | högerextremism [~en]substantiv |
| skrajnie w sposób skrajny, wielce, bardzo | |
| skrajnie adverb w sposób skrajny, wielce, bardzo | ytterstadverb |
| skrajność noun | ytterlighet [~en ~er]substantiv |
| skrajny będący radykalnym, występującym w ostrej, ostatecznej postaci | |
| W kraju ślepców jednooki jest królem. |
