Polsk-Svensk ordbok »
byt betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| byt noun | vara [~n, varor]substantiv |
| byt noun istnienie, całokształt życia | existens [~en ~er]substantiv |
| byt noun to, co istnieje (w jakikolwiek sposób) | existens [~en ~er]substantiv |
| byt noun warunki materialne | existens [~en ~er]substantiv |
| bytowy adjective dotyczący bytu, bytowania | alldaglig [~t ~a]adjektiv |
| dobrobyt noun dobre warunki materialne | välfärd [~en]substantiv välstånd [~et]substantiv |
| dobytek noun wszystko, co się posiada | effekt [~en ~er]substantiv |
| doodbytniczy taki, który stosuje się wkładając do odbytu | |
| niebyt pronoun nieistnienie, nicość | ingentingpronomen |
| niezbyt w małym stopniu, tylko trochę | |
| odbyt (anatomia, anatomiczny) końcowy otwór, ujście układu pokarmowego; noun | analöppning [~en ~ar]substantiv anussubstantiv |
| odbytnica (anatomia, anatomiczny) końcowy odcinek jelita grubego ssaków; | |
| pobyt noun przebywanie w jakimś miejscu, pozostawanie gdzieś | vistelse [~n ~r]substantiv |
| przybytek (potocznie, potoczny) miejsce uciech noun | glädjehus [~et; pl. ~]substantiv |
| przybytek noun | boning [~en, ~ar]substantiv |
| przybytek budowla lub pomieszczenie mające charakter sakralny | |
| przybytek noun miejsce, w którym uprawia się jakąś dziedzinę sztuki lub nauki | fornlämning [~en ~ar]substantiv |
| przybytek noun przyrost czegoś | förstärkning [~en ~ar]substantiv |
| ubytek (stomatologia, stomatologiczny) fragment zęba zaatakowany próchnicą noun | hål [~et; pl. ~]substantiv |
| ubytek noun | svinn [~et; pl. ~]substantiv |
| zabytek noun | sevärdhet [~en ~er]substantiv |
| zabytek noun budynek lub rzecz, wykonana na tyle dawno, że ma już wartość historyczną; | fornlämning [~en ~ar]substantiv |
| zabytkowy (przymiotnik) od zabytek noun | antikvitet [~en ~er]substantiv |
| zabytkowy adjective | forntidaadjektiv |
| zbyt (ekonomia, ekonomiczny) odpłatne rozprowadzanie towarów, najczęściej przez producenta noun | avsättning [~en ~ar]substantiv åtgång [~en]substantiv |
| zbyt nadmiernie, w nadmiarze, za bardzo, przesadnie | |
| zbyteczny adjective taki, którego się nie potrzebuje | överflödig [~t ~a]adjektiv |
| zbytek noun | överdåd [~et; pl. ~]substantiv |
| zbytki noun | rackartyg [~et; pl. ~]substantiv |
