wór znamená v Nemčina
| Polsčina | Nemčina |
|---|---|
| wór (potocznie, potoczny) obwisła skóra pod okiem noun | die Tüte [der Tüte; die Tüten]Substantiv |
| wór (wulgarnie, wulgaryzm) worek mosznowy, jaja noun | der Hodensack [des Hodensack(e)s; die Hodensäcke]Substantiv |
| wór noun duży worek | Sack vollSubstantiv |
| aferotwórczy adjective powodujący, sprzyjający powstawaniu afery | skandalträchtigAdjektiv |
| betapromieniotwórczy (fizyka, fizyczny) wytwarzający promieniowanie beta adjective | betaaktiv | betastrahlendAdjektiv |
| chorobotwórczość (medycyna, medyczny) zdolność do wywoływania chorób; noun | die Pathogenität [der Pathogenität ; —]Substantiv |
| chorobotwórczy (medycyna, medyczny) wywołujący chorobę adjective | krankheitserregendAdjektiv |
| cudotwórca noun osoba zdolna do czynienia cudów, wywoływania niewytłumaczalnych zjawisk | der Wundertäter [des Wundertäters; die Wundertäter]Substantiv |
| czwórka noun | die Vier [der Vier; die Vieren]Substantiv |
| czwórka noun ocena w szkole oznaczona cyfrą 4 | das H [des H(s); die H, die Hs]Substantiv |
| czynnik chorobotwórczy noun | der Erreger [des Erregers; die Erreger]Substantiv |
| Dobrotwór (geografia, geograficzny) osiedle typu miejskiego, a dawniej miasteczko, na Ukrainie w rejonie kamioneckim obwodzie lwowskim; noun | DobrotwirSubstantiv |
| dwór noun majątek ziemski z dworem (1.3) i innymi zabudowaniami | das Gut [des Gut(e)s; die Güter]Substantiv |
| gniazdo słowotwórcze (językoznawstwo, językoznawczy) grupa wyrazów powiązanych słowotwórczo, wywodzących się etymologicznie od tego samego leksemu noun | WortbildungsnestSubstantiv |
| normotwórca noun osoba, która ustanawia normy, prawidła, wytyczne (i tym podobne, i temu podobne) | VerordnerSubstantiv |
| normotwórstwo (rzadki, rzadko używany) ustanawianie norm, prawideł, wytycznych (i tym podobne, i temu podobne) noun | RechtssetzungSubstantiv |
| nowotwór (medycyna, medyczny) choroba rozrostowa ludzi, zwierząt i roślin polegająca na niekontrolowanej proliferacji komórek wywodzących się z danej tkanki; noun | das Neoplasma [des Neoplasmas; die Neoplasmen]Substantiv |
| opad promieniotwórczy noun | der Fallout [des Fallouts; die Fallouts]Substantiv |
| otwór noun dziura lub wgłębienie | Loch | ÖffnungSubstantiv |
| otwór noun wlot przewodu | die Öffnung [der Öffnung; die Öffnungen]Substantiv |
| otwór noun wylot przewodu | die Öffnung [der Öffnung; die Öffnungen]Substantiv |
| otwór strzelniczy noun | die Scharte [der Scharte; die Scharten]Substantiv |
| otwór wrzutowy noun | der Einwurf [des Einwurf(e)s; die Einwürfe]Substantiv |
| poczwórny adjective powtórzony cztery razy | vierfachAdjektiv |
| poczwórny adjective składający się z czterech jednostek, podobnych elementów | vierfachAdjektiv |
| podwórko noun przestrzeń przydomowa ogrodzona lub otoczona zabudowaniami | der Hof [des Hof(e)s; die Höfe]Substantiv |
| podwórze noun plac obok domu, najczęściej otoczony ogrodzeniem i zabudowaniami | der Hof [des Hof(e)s; die Höfe]Substantiv |
| potwór noun straszny stwór | Ungeheuer | MonsterSubstantiv |
| potwór z Loch Ness noun domniemane, legendarne zwierzę ze szkockiego jeziora; | Ungeheuer von Loch NessSubstantiv |
| promieniotwórczy adjective | radioaktiv [radioaktiver; am radioaktivsten]Adjektiv |
| przetwórstwo noun przerabianie na dużą skalę surowców, zwłaszcza płodów rolnych, na gotowe produkty | die Verarbeitung [der Verarbeitung; die Verarbeitungen]Substantiv |
| rakotwórczość (medycyna, medyczny) przyczynianie się do zachorowania na raka noun | die KanzerogenitätSubstantiv |
| rakotwórczy (medycyna, medyczny) przyczyniający się do powstawania raka adjective | krebserregend | kanzerogenAdjektiv |
| roztwór (chemia, chemiczny) jednorodna mieszanina dwóch lub więcej substancji tworząca jedną fazę, występującą w różnych stanach skupienia; noun | die Lösung [der Lösung; die Lösungen]Substantiv |
| roztwór chlorku sodowego noun | die Kochsalzlösung [der Kochsalzlösung; die Kochsalzlösungen]Substantiv |
| stwór noun dziwna, często odrażająca istota | das Fabelwesen [des Fabelwesens; die Fabelwesen]Substantiv |
| stwórca (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) przydomek boga, któremu przypisuje się stworzenie wszechświata lub ludzi; noun | der Schöpfer [des Schöpfers; die Schöpfer]Substantiv |
| Stwórca noun | der Schöpfer [des Schöpfers; die Schöpfer]Substantiv |
| stwórca noun ktoś, kto coś stworzył (zwykle coś z niczego) | der Schöpfer [des Schöpfers; die Schöpfer]Substantiv |
| sylabotwórczy phrase | silbischPhrase |
