Polsčina | Nemčina |
---|---|
ustnik (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) część instrumentu dętego w postaci rurki trzymanej w ustach lub przykładanej do nich w celu wdmuchania powietrza; noun | das Mundstück [des Mundstück(e)s; die Mundstücke]Substantiv |
ustnik noun część aparatu służącego nurkowi do oddychania | das Mundstück [des Mundstück(e)s; die Mundstücke]Substantiv |
ustnik noun część papierosa lub fajki trzymana w ustach podczas palenia | das Mundstück [des Mundstück(e)s; die Mundstücke]Substantiv |
bezustnikowy (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) niemający ustnika adjective | mundstücklosAdjektiv |
rozpustnik (przestarzałe, przestarzały) mężczyzna oddający się rozpuście noun | der Wüstling [des Wüstlings; die Wüstlinge]Substantiv |