oś znamená v Nemčina
| Polsčina | Nemčina |
|---|---|
| oświadczenie noun oficjalna wypowiedź przedstawiająca czyjś punkt widzenia, stan wiedzy o czymś lub wolę oświadczającego | Erklärung | AngabeSubstantiv |
| oświadczenie noun pismo zawierające oświadczenie (1.1) | die Erklärung [der Erklärung; die Erklärungen]Substantiv |
| oświadczenie woli phrase | die Willenserklärung [der Willenserklärung; die Willenserklärungen]Phrase |
| oświata noun proces kształcenia, upowszechnienia wiedzy i kultury w społeczeństwie | der Unterricht [des Unterricht(e)s; die Unterrichte]Substantiv |
| oświecać (podniośle) poszerzać swoją wiedzę i kulturę verb | sich bildenVerb |
| oświecać (podniośle) szerzyć oświatę; zwiększać poziom wiedzy i kultury verb | |
| oświecać (podniośle) uświadamiać coś komuś verb | aufklären [klärte auf; hat aufgeklärt]Verb |
| oświecać (przestarzałe, przestarzały) być otaczanym światłem verb | |
| oświecać (przestarzałe, przestarzały) rzucać światło verb | |
| oświetlać verb rzucać, kierować na coś światło | |
| oświetlenie noun system lamp zapewniający światło | die Beleuchtung [der Beleuchtung; die Beleuchtungen]Substantiv |
| oświetlić verb | anleuchten [leuchtete an; hat angeleuchtet]Verb |
| Oświęcim (geografia, geograficzny) miasto w Polsce w województwie małopolskim; noun | AuschwitzSubstantiv |
| ość (botanika, botaniczny) ostry, sztywny wyrostek u plewki ziaren kłosa noun | die Granne [der Granne; die Grannen]Substantiv |
| ość (ichtiologia, ichtiologiczny) mała kość u ryb; noun | Gräte | FischgräteSubstantiv |
| -ość …tworzący rzeczownik od przymiotnika, oznaczający cechę opisywaną przez ten przymiotnik bądź z nim związaną | |
| absolutna większość | |
| absolutna większość głosów | |
| absolutność noun | die Absolutheit [der Absolutheit; die Absolutheiten]Substantiv |
| absolutyzm oświecony (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) ostatnia faza absolutyzmu; noun | aufgeklärter AbsolutismusSubstantiv |
| absurdalność noun cecha tego, co jest absurdalne, niedorzeczność | die Absurdität [der Absurdität; die Absurditäten]Substantiv |
| achromatyczność noun | die Achromasie [der Achromasie; die Achromasien]Substantiv |
| adaptacyjność noun | die Anpassungsfähigkeit [der Anpassungsfähigkeit]Substantiv |
| adekwatność noun odpowiedniość | Angemessenheit | AdäquatheitSubstantiv |
| aglutynacyjność noun | die Agglutination [der Agglutination; die Agglutinationen]Substantiv |
| agresywność noun cecha tego, co agresywne; cecha tych, którzy są agresywni | die Aggressivität [der Aggressivität; die Aggressivitäten]Substantiv |
| ahistoryczność | |
| aktywność noun działanie, przejawianie inicjatywy, branie udziału | die Aktivität [der Aktivität; die Aktivitäten]Substantiv |
| akuratność (odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest akuratne; cecha tych, którzy są akuratni noun | die Akkuratesse [der Akkuratesse]Substantiv |
| alkaliczność (chemia, chemiczny) (biochemia, biochemiczny) (zobacz) zasadowość noun | AlkalinitätSubstantiv |
| amoralność | |
| amorficzność noun cecha tego, co jest amorficzne; cecha tych, którzy są amorficzni | AmorphismusSubstantiv |
| anonimowość noun cecha tego, kto jest anonimowy; | die Anonymität [der Anonymität]Substantiv |
| anormalność noun cecha tego, co anormalne; cecha tych, którzy są anormalni | AbnormalitätSubstantiv |
| antykościelny adjective skierowany przeciwko Kościołowi, niechętny wobec Kościoła | kirchenfeindlichAdjektiv |
| apetyt rośnie w miarę jedzenia im więcej masz, tym więcej chcesz mieć | |
| arbitralność (książkowy) cecha tego, co jest arbitralne noun | Willkür-Substantiv |
| areligijność noun obojętność wobec spraw religii | AreligiositätSubstantiv |
| aroganckość (odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest aroganckie; cecha tych, którzy są aroganccy noun | die Arroganz, die Anmaßung, der HochmutSubstantiv |
| aseksualność (seksuologia, seksuologiczny) trwałe nieodczuwanie pociągu seksualnego wobec innych osób noun | die Asexualität [der Asexualität]Substantiv |
