Polsčina-Nemčina slovník »

los znamená v Nemčina

PolsčinaNemčina
siwowłosy adjective
mający siwe włosy

grauhaarigAdjektiv

Skałosz (rzadki, rzadko używany) imię męskie, odpowiednik greckiego Πέτρος (Petro, Piotr)
noun

PeterSubstantiv

skamieniałość (geologia, geologiczny) zachowane w skale szczątki organizmu zwierzęcego lub roślinnego albo też utrwalony w skale ślad jego działalności życiowej;
noun

das Fossil [des Fossils; die Fossilien]Substantiv

skrzydłoszpon (ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodziny Anhimidae;
noun

der Schreier [des Schreiers; die Schreier]Substantiv

słup ogłoszeniowy noun
budowla w kształcie szerokiej, krótkiej kolumny służąca do prezentowania ogłoszeń, afiszy lub reklam w publicznych miejscach;

die Litfaßsäule [der Litfaßsäule; die Litfaßsäulen]Substantiv

śmiałość noun
cecha śmiałego czynu

die Frechheit [der Frechheit; die Frechheiten]Substantiv

śmiałość noun
odwaga, pewność siebie

die Tapferkeit [der Tapferkeit; —]Substantiv

smukłość noun
cecha tego, co smukłe

die Flexibilität [der Flexibilität; —]Substantiv

spinka do włosów (fryzjerstwo, fryzjerski) zdobiony przedmiot do spinania włosów, najczęściej dla kobiet
noun

die Haarnadel [der Haarnadel; die Haarnadeln]Substantiv

spłoszyć verb
spowodować ucieczkę

aufscheuchen | scheuenVerb

spółgłoska (językoznawstwo, językoznawczy) głoska powstająca w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy;
noun

Konsonant | MitlautSubstantiv

spółgłoska boczna

Lateral

spółgłoska dentalna noun

der Zahnlaut [des Zahnlaut(e)s; die Zahnlaute]Substantiv

spółgłoska drżąca

Vibrant

spółgłoska nosowa adjective

Nasal [nasaler; am nasalsten]Adjektiv

spółgłoska płynna adjective

LiquidAdjektiv

spółgłoska szczelinowa adjective

FrikativAdjektiv

spółgłoska wargowa noun

der Lippenlaut [des Lippenlaut(e)s; die Lippenlaute]Substantiv

spółgłoska zębowa noun

der Zahnlaut [des Zahnlaut(e)s; die Zahnlaute]Substantiv

spółgłoska zwarta

Plosiv

spółgłoska zwarto-szczelinowa

Affrikate

spółgłoskowy (językoznawstwo, językoznawczy) związany ze spółgłoską, dotyczący spółgłoski
adjective

Konsonant[[-en-|en-]]Adjektiv

śródgłos (językoznawstwo, językoznawczy) środkowa pozycja wyrazu lub sylaby
noun

der Inlaut [des Inlaut(e)s; die Inlaute]Substantiv

stałość noun
cecha osób, rzeczy i zjawisk niezmiennych w czasie

die Konstanz [der Konstanz; —]Substantiv

stara miłość nie rdzewieje miłość, zwłaszcza przeżyta w młodości, nie przemija z upływem czasu

alte Liebe rostet nicht

stokłosa (botanika, botaniczny) bromus L., rodzaj roślin należący do rodziny wiechlinowatych;
noun

TrespeSubstantiv

strajk włoski noun
strajk polegający na skrajnie skrupulatnym wykonywaniu obowiązków służbowych przez pracowników

Dienst nach VorschriftSubstantiv

strefa Złotowłosej (astronomia, astronomiczny) strefa warunków kosmicznych, które sprzyjają powstaniu życia
noun

Goldilocks ZoneSubstantiv

struktura spinki do włosów (biologia, biologiczny) wzajemnie komplementarny fragment cząsteczki RNA stanowiący ramię składające się z nukleotydów, których zasady tworzą pary, połączony z petlą zbudowaną z nukleotydów o zasadach nie tworzących par
noun

die Haarnadel [der Haarnadel; die Haarnadeln]Substantiv

struna głosowa (anatomia, anatomiczny) drgający element krtani, parzysty organ który wytwarza dźwięki
noun

das Stimmband [die Stimmbänder]Substantiv

suszarka do włosów (fryzjerstwo, fryzjerski) urządzenie elektryczne służące do suszenia włosów
noun

Haartrockner | FöhnSubstantiv

świadectwo dojrzałości noun

das Abitur [des Abiturs; die Abiture]Substantiv

światłość noun

die Lichtstärke [der Lichtstärke; die Lichtstärken]Substantiv

szczotka do włosów (fryzyjski) przedmiot służący do czesania, modelowania włosów
noun

die Haarbürste [der Haarbürste; die Haarbürsten]Substantiv

trwałość (rzeczownik odprzymiotnikowy) od: trwały
noun

die Ausdauer [der Ausdauer]Substantiv

trwałość noun

die Dauer [der Dauer; die Dauern]Substantiv

uległość noun
cecha tego, co uległe; cecha tych, którzy są ulegli

die Fügsamkeit [der Fügsamkeit; —]Substantiv

upadłość (ekonomia, ekonomiczny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) niewypłacalność, niemożność wywiązywania się z przyjętych zobowiązań przez dłużnika
noun

bankrottSubstantiv

uwłosienie noun

die Behaarung [der Behaarung; die Behaarungen]Substantiv

wesołość (książkowy) wesoły nastrój, dobra atmosfera; radość, beztroska
noun

die Fröhlichkeit [der Fröhlichkeit; —]Substantiv

5678