ucho bedeutet auf Deutsch
| Polnisch | Deutsch |
|---|---|
| ucho (anatomia, anatomiczny) narząd słuchu; noun | das Ohr [des Ohr(e)s; die Ohren]Substantiv |
| ucho noun małżowina uszna | das Ohr [des Ohr(e)s; die Ohren]Substantiv |
| ucho noun uchwyt kosza, garnka, filiżanki lub siatki | der Henkel [des Henkels; die Henkel]Substantiv |
| ucho igielne (krawiectwo) wąski otworek w igle służący do nawlekania nici noun | das Nadelöhr [des Nadelöhrs; die Nadelöhre]Substantiv |
| ucho wewnętrzne (anatomia, anatomiczny) część ucha mieszcząca receptory zmysłu słuchu i równowagi; noun | das Innenohr [des Innenohr(e)s; die Innenohren]Substantiv |
| ucho środkowe (anatomia, anatomiczny) część ucha, w której znajdują się kosteczki słuchowe i trąbka Eustachiusza; noun | das Mittelohr [des Mittelohr(e)s; die Mittelohren]Substantiv |
| uchodzić verb być uznawanym / uważanym za kogoś lub za coś | gelten alsVerb |
| uchodźca noun osoba, która musiała opuścić swój kraj ze względu na wojnę, prześladowania lub klęski żywiołowe; | der Flüchtling [des Flüchtlings; die Flüchtlinge]Substantiv |
| uchodźczy adjective dotyczący uchodźcy i/lub uchodźstwa | der Flüchtling [des Flüchtlings; die Flüchtlinge]Adjektiv |
| uchodźczyni noun | der Flüchtling [des Flüchtlings; die Flüchtlinge]Substantiv |
| afera podsłuchowa | |
| aparat słuchowy noun przeznaczone dla osób niedosłyszących douszne urządzenie wzmacniające głośność dźwięków; | der Hörapparat [des Hörapparat(e)s; die Hörapparate]Substantiv |
| biuro nieruchomości (handel, handlowy) firma, której zadaniem jest pośredniczenie w kupnie lub sprzedaży nieruchomości noun | das ImmobilienbüroSubstantiv |
| brzuchomówca (książkowy) osoba potrafiąca mówić bez poruszania ustami, przez co wydaje się, że głos pochodzi od innej osoby lub przedmiotu noun | der Bauchredner [des Bauchredners; die Bauchredner]Substantiv |
| brzuchomówczyni (książkowy) forma żeńska od: brzuchomówca noun | die Bauchrednerin [der Bauchrednerin; die Bauchrednerinnen]Substantiv |
| brzuchomówstwo (książkowy) zdolność mówienia bez poruszania ustami, przez co wydaje się, że głos pochodzi od innej osoby lub przedmiotu; noun | die BauchrednereiSubstantiv |
| brzuchonóg noun | die Schnecke [der Schnecke; die Schnecken]Substantiv |
| ciucholand (potocznie, potoczny) sklep z używaną odzieżą; noun | Gebrauchtkleidermarkt | Second-Hand-ShopSubstantiv |
| dopóty dzban wodę nosi, dopóki mu się ucho nie urwie każdy ma swoje granice wytrzymałości | |
| duchowieństwo (kościelny) ogół duchownych danego kościoła lub wspólnoty religijnej, stan duchowny; noun | die Priesterschaft [der Priesterschaft; die Priesterschaften]Substantiv |
| duchowny (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) osoba sprawująca posługę duchową, religijną noun | GeistlicherSubstantiv |
| duchowny (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z duchowieństwem adjective | geistlichAdjektiv |
| duchowość noun to, co duchowe, co odnosi się do życia wewnętrznego człowieka | die Spiritualität [der Spiritualität; die Spiritualitäten]Substantiv |
| duchowy adjective odnoszący się do sfery ducha i duchowości | geistigAdjektiv |
| gaucho noun południowoamerykański konny pasterz; | der Gaucho [des Gauchos; die Gauchos]Substantiv |
| gruchot (potocznie, potoczny) (lekceważąco, lekceważący) zniszczony, zużyty, stary przedmiot, np. pojazd noun | die Klapperkiste [der Klapperkiste; die Klapperkisten]Substantiv |
| gruchot noun silny odgłos uderzających o siebie lub o coś albo rozpadających się przedmiotów; mocny huk | das Gepolter [des Gepolters; —]Substantiv |
| Głuchoniemiec (historia, historyczny, historycznie) (etnografia, etnograficzny) potomek dawnych niemieckich osadników w polskich Karpatach; noun | WalddeutscherSubstantiv |
| głuchoniemy adjective niesłyszący i jednocześnie nieumiejący mówić | taubstummAdjektiv |
| głuchota noun utrata zdolności słyszenia; | Taubheit | GehörlosigkeitSubstantiv |
| Głuchołazy (geografia, geograficzny) miasto w Polsce w województwie opolskim; noun | Bad Ziegenhals | ZiegenhalsSubstantiv |
| kruchość noun cecha tego, co kruche i łamliwe | Brüchigkeit | ZerbrechlichkeitSubstantiv |
| lekkoduchostwo noun | der Leichtsinn [des Leichtsinn(e)s; —]Substantiv |
| leniuchować (potocznie, potoczny) oddawać się bezczynności verb | |
| materiał wybuchowy noun związek chemiczny lub ich mieszanina, zdolna do wybuchu pod wpływem uderzenia lub iskry; | der Sprengstoff [des Sprengstoff(e)s; die Sprengstoffe]Substantiv |
| muchomor (systematyka) (mikologia, mikologiczny) Amanita Pers., rodzaj grzybów kapeluszowych, często trujących; noun | Wulstling | FliegenpilzSubstantiv |
| muchomor cytrynowy (mikologia, mikologiczny) Amanita citrina Pers., gatunek grzyba z rodziny muchomorowatych o cytrynowej barwie kapelusza; noun | Gelber KnollenblätterpilzSubstantiv |
| muchomor czerwonawy (mikologia, mikologiczny) Amanita rubescens Pers., jadalny gatunek grzyba z rodziny muchomorowatych; noun | PerlpilzSubstantiv |
| muchomor czerwony (mikologia, mikologiczny) Amanita muscaria, trujący gatunek grzyba z rodziny muchomorowatych o czerwonym kolorze kapelusza; noun | der Fliegenpilz [des Fliegenpilzes; die Fliegenpilze]Substantiv |
| muchomor jadowity (mikologia, mikologiczny) Amanita virosa, śmiertelnie trujący gatunek grzyba z rodziny muchomorowatych o białej barwie kapelusza; noun | Kegelhütiger KnollenblätterpilzSubstantiv |
