Polnisch-Deutsch Wörterbuch »

ojciec bedeutet auf Deutsch

PolnischDeutsch
ojciec (biologia, biologiczny) samiec mający potomstwo
noun

der Vater [des Vaters; die Väter]Substantiv

ojciec (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) forma tytularna zakonników, rzadziej księży;
noun

der Vater [des Vaters; die Väter]Substantiv

ojciec noun
mężczyzna mający własne dziecko (w stosunku do tego dziecka);

Vater | PaterSubstantiv

ojciec noun
założyciel, pierwszy przedstawiciel;

der Vater [des Vaters; die Väter]Substantiv

ojciec chrzestny (kościelny) mężczyzna przedstawiający do chrztu osobę chrzczoną
noun

Pate | TaufpateSubstantiv

ojciec Kościoła (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) starożytny pisarz lub teolog chrześcijański;
noun

der Kirchenvater [des Kirchenvaters; die Kirchenväter]Substantiv

ojciec rodu noun

der Stammvater [des Stammvaters; die Stammväter]Substantiv

Bóg Ojciec (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: pierwsza osoba Trójcy Świętej;
noun

Gott der VaterSubstantiv

jaki ojciec, taki syn syn, kiedy dorośnie, będzie zachowywać się podobnie, jak obecnie jego ojciec

wie der Vater, so der Sohn

praojciec noun
pierwszy mężczyzna, który zapoczątkował ludzkość, dany naród lub ród; mężczyzna, którego są one potomstwem

der Urvater [des Urvaters; die Urväter]Substantiv

samotny ojciec (socjologia, socjologiczny) mężczyzna wychowujący swoje dziecko sam, bez żony
noun

AlleinerziehenderSubstantiv

Wojciech noun
imię męskie;

AdalbertSubstantiv

Wszechojciec (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (mitologia, mitologiczny) przydomek głównego bóstwa w panteonie lub boga-stwórcy, w szczególności Odyna
noun

der AltvaterSubstantiv