Polnisch | Deutsch |
---|---|
błąkać verb chodzić bez celu | bummeln [bummelte; hat gebummelt]Verb |
błąkać verb chodzić tu i tam, nie mogąc odnaleźć drogi | bummeln [bummelte; hat gebummelt]Verb |
błyskać (meteorologia, meteorologiczny) ukazywać się jako błyskawica na niebie verb | blitzen [blitzte; hat geblitzt]Verb |
błyskać (przenośnie, przenośnia) wykazywać się czymś szczególnym w danym momencie verb | glänzen [glänzte; hat geglänzt]Verb |
błyskać verb świecić z częstymi, krótkimi przerwami | |
błyskać verb wydawać odblask przez krótki czas | |
borykać się verb pokonywać jakieś trudności, próbować coś przezwyciężyć | |
brzydkie kaczątko (przenośnie, przenośnia) ktoś brzydki i nielubiany, który nagle przemienia się w osobę niewiarygodnie piękną, o niesamowitym usposobieniu ducha noun | hässliches EntleinSubstantiv |
bujać w obłokach verb zamyślić się, rozmarzyć | |
but na szpilkach phrase | der Stöckelschuh [des Stöckelschuh(e)s; die Stöckelschuhe]Phrase |
być w dobrych rękach verb mieć dobrą opiekę, wsparcie; być całkowicie bezpiecznym pod czyjąś opieką | in guten HändenVerb |
cackać (potocznie, potoczny) obchodzić się z czymś zbyt delikatnie, poświęcać czemuś wiele czasu verb | köcheln [köchelte; hat geköchelt]Verb |
chrząkać verb | grunzen [grunzte; hat gegrunzt]Verb |
ciskać verb rzucać z użyciem dużej siły | werfen [warf; hat geworfen]Verb |
cmokać verb | schmatzen [schmatzte; hat geschmatzt]Verb |
ćwierkać verb | zwitschern [zwitscherte; hat gezwitschert]Verb |
cykać verb | zirpen [zirpte; hat gezirpt]Verb |
czekać verb o rzeczach, które są gotowe do użycia | warten [wartete; hat gewartet] (auf mit Akkusativ)Verb |
czekać verb przerywać wykonywanie jakiejś czynności | |
czekać verb w grze w karty: nie podbijać stawki, ale nie zrezygnować z gry | warten [wartete; hat gewartet] (auf mit Akkusativ)Verb |
czekać verb zatrzymywać się, pozostawać w jakimś miejscu, aż coś się wydarzy | |
czekać aż czas przeminie | |
czkać verb wydawać ustami charakterystyczny dźwięk na skutek skurczów przepony; mieć czkawkę | schlucksen [schluckste; hat geschluckst]Verb |
dedykacja noun | die Widmung [der Widmung; die Widmungen]Substantiv |
defekacja (fizjologia, fizjologiczny) wydalanie kału; noun | die Defäkation [der Defäkation; die Defäkationen]Substantiv |
deifikacja (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) przypisywanie komuś lub czemuś boskich cech i właściwości, uznawanie komuś za boga; noun | die Vergötterung [der Vergötterung; die Vergötterungen]Substantiv |
demarkacja noun wytyczenie granicy pomiędzy dwoma obszarami | die Abgrenzung [der Abgrenzung; die Abgrenzungen]Substantiv |
derkacz (ornitologia, ornitologiczny) Crex crex, smukły ptak o terkoczącym głosie; noun | der Wachtelkönig [des Wachtelkönigs; die Wachtelkönige]Substantiv |
dociekać (podniośle) badając coś, starać się dotrzeć do sedna sprawy; dochodzić prawdy verb | suchen [suchte; hat gesucht]Verb |
dociekać verb ciekąc, dostawać się gdzieś | fließen [floss; ist geflossen]Verb |
dotykać (przenośnie, przenośnia) poruszać jakieś zagadnienie w rozmowie verb | berühren [berührte; hat berührt]Verb |
dotykać (przenośnie, przenośnia) sprawiać komuś przykrość, urażać kogoś verb | |
dotykać verb zbliżać się do czegoś do momentu zetknięcia, kontaktu fizycznego | berühren [berührte; hat berührt]Verb |
dukać verb | radebrechen [radebrechte; hat geradebrecht]Verb |
duplikacja (genetyka) aberracja chromosomowa polegająca na podwojeniu fragmentu chromosomu; noun | die Duplikation [der Duplikation; die Duplikationen]Substantiv |
duplikacja noun dwukrotne zwiększenie ilości czegoś | die Duplikation [der Duplikation; die Duplikationen]Substantiv |
dyskwalifikacja (sport, sportowy) pozbawienie kogoś prawa udziału w dalszych etapach rywalizacji ze względu na naruszenie zasad noun | die Disqualifikation [der Disqualifikation; die Disqualifikationen]Substantiv |
dywersyfikacja noun różnicowanie asortymentu produkcji lub usług w celu zmniejszenia ryzyka w prowadzeniu działalności gospodarczej; | die Diversifikation [der Diversifikation; die Diversifikationen]Substantiv |
dziurkacz noun | der Locher [des Lochers; die Locher]Substantiv |
dziurkacz biurowy (biurowość, biurowy) przyrząd do robienia dziurek na brzegach kartek, które mają być przechowywane w skoroszytach lub segregatorach; noun | Locher | BürolocherSubstantiv |