Polnisch-Deutsch Wörterbuch »

czy bedeutet auf Deutsch

PolnischDeutsch
doradczy adjective
udzielający rad

Beratungs-Adjektiv

dortmundczyk noun
mieszkaniec Dortmundu

DortmunderSubstantiv

dostarczyć verb

herbeischaffen [schaffte herbei; hat herbeigeschafft]Verb

dostawczyni noun

die Lieferantin [der Lieferantin; die Lieferantinnen]Substantiv

doświadczyć verb

erfahren [erfuhr; hat erfahren]Verb

dotyczyć verb
mieć z czymś związek, odnosić się do czegoś

betreffen [betraf; hat betroffen] (Akkusativ)Verb

dręczyć verb
męczyć, nękać; sprawiać komuś dyskomfort, ból fizyczny lub psychiczny

drangsalieren | foltern | piesacken | quälen | zwiebelnVerb

dręczyciel noun
osoba, która kogoś dręczy, zamęcza, znęca się

der Peiniger [des Peinigers; die Peiniger]Substantiv

drezdeńczyk noun
mieszkaniec Drezna

DresdnerSubstantiv

duisburczyk noun
mieszkaniec Duisburga; osoba z tego miasta

DuisburgerSubstantiv

Duńczyk noun
człowiek narodowości duńskiej, obywatel Danii, mieszkaniec Danii

der Däne [des Dänen; die Dänen]Substantiv

dupczyć (wulgarnie, wulgaryzm) uprawiać z kimś seks (jako strona aktywna)
verb

ficken [fickte; hat gefickt]Verb

düsseldorfczyk noun
mieszkaniec Düsseldorfu; osoba z tego miasta

DüsseldorferSubstantiv

dysonans poznawczy

kognitive Dissonanz

dziadek ojczysty (dawniej, dawny) ojciec ojca
noun

der Großvater [des Großvaters; die Großväter]Substantiv

Dżibutyjczyk noun
obywatel Dżibuti

DschibutierSubstantiv

dziczyzna (spożywczy) mięso z ubitej zwierzyny łownej
noun

das Wildbret [des Wildbrets; —]Substantiv

dzieciobójczy (geografia, geograficzny) związany z dzieciobójstwem, dotyczący dzieciobójstwa
adjective

der Kindesmord [des Kindesmord(e)s; die Kindesmorde]Adjektiv

dzieciobójczyni noun
kobieta, która zabiła własne dziecko

der Kindesmord [des Kindesmord(e)s; die Kindesmorde]Substantiv

dziedziczyć verb
być uprawnionym do takiego otrzymania

erben [erbte; hat geerbt]Verb

dziedziczyć verb
o potomstwie organizmów żywych: przejmować cechy przodka

erben [erbte; hat geerbt]Verb

dziedziczyć verb
otrzymywać majątek (spadek) lub tytuł szlachecki po czyjejś śmierci

erben [erbte; hat geerbt]Verb

dziękczynienie noun
uroczyste podziękowanie, hołd wdzięczności

die Danksagung [der Danksagung; die Danksagungen]Substantiv

Dzień Nauczyciela (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) święto obchodzone w październiku jako wyraz szacunku dla wszystkich nauczycieli;
noun

WeltlehrertagSubstantiv

dzierżawczy (językoznawstwo, językoznawczy) oznaczający relację przynależności lub posiadania
adjective

besitzanzeigendAdjektiv

dziewczyna (przestarzałe, przestarzały) żeńska pomoc domowa
noun

das Mädchen [des Mädchens; die Mädchen]Substantiv

dziewczyna noun
młoda, niezamężna kobieta

das Mädchen [des Mädchens; die Mädchen]Substantiv

dziewczyna noun
partnerka, nieformalna narzeczona

Freundin | MädchenSubstantiv

dziewczynka noun
dziecko płci żeńskiej

das Mädchen [des Mädchens; die Mädchen]Substantiv

dziewiczy adjective
czysty, świeży

jungfräulich [jungfräulicher; am jungfräulichsten]Adjektiv

dziewiczy adjective
nietknięty przez człowieka, pierwotny

jungfräulich [jungfräulicher; am jungfräulichsten]Adjektiv

dziewiczy adjective
niewinny

jungfräulich [jungfräulicher; am jungfräulichsten]Adjektiv

dziewiczy adjective
właściwy dziewicy lub dziewictwu

VirginalAdjektiv

dziewiczy las noun

der Urwald [des Urwald(e)s; die Urwälder]Substantiv

dźwiękonaśladowczy (językoznawstwo, językoznawczy) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) naśladujący dźwięki lub odgłosy natury
adjective

lautmalerisch [lautmalerischer; am lautmalerischsten]Adjektiv

Ekwadorczyk noun
obywatel Ekwadoru

der Ecuadorianer [des Ecuadorianers; die Ecuadorianer]Substantiv

Emilczyn (geografia, geograficzny) osiedle typu miejskiego w obwodzie żytomierskim Ukrainy, siedziba władz rejonu emilczyńskiego;
noun

JemiltschyneSubstantiv

epikurejczyk (filozofia, filozoficzny) zwolennik epikureizmu
noun

der Epikureer [des Epikureers; die Epikureer]Substantiv

erfurtczyk noun
mieszkaniec Erfurtu

ErfurterSubstantiv

Erytrejczyk noun
obywatel Erytrei

EritreerSubstantiv

5678