Norsk | Tysk |
---|---|
avtale verb | verabreden [verabredete; hat verabredet]Verb vereinbaren [vereinbarte; hat vereinbart] (Akkusativ)Verb |
avtale noun | das Abkommen [des Abkommens; die Abkommen]Substantiv die Abmachung [der Abmachung; die Abmachungen]Substantiv die Absprache [der Absprache; die Absprachen]Substantiv der Termin [des Termines, des Termins; die Termine]Substantiv die Verabredung [der Verabredung; die Verabredungen]Substantiv die Vereinbarung [der Vereinbarung; die Vereinbarungen]Substantiv der Vertrag [des Vertrag(e)s; die Verträge]Substantiv das Übereinkommen [des Übereinkommens; die Übereinkommen]Substantiv die Übereinkunft [der Übereinkunft; die Übereinkünfte]Substantiv |
fredsavtale noun | der Friedensvertrag [des Friedensvertrages, des Friedensvertrags; die Friedensverträge]Substantiv |
handelsavtale noun | das Handelsabkommen [des Handelsabkommens; die Handelsabkommen]Phrase |
ikkespredningsavtale noun | der Atomwaffensperrvertrag [des Atomwaffensperrvertrages|Atomwaffensperrvertrags; —]Phrase |
inngå en avtale |