Nemčina-Polsčina slovník »

wohl znamená v Polsčina

NemčinaPolsčina
das Wohl [des Wohl(e)s; —] Substantiv

dobronoun
czyjaś korzyść, zysk

das wohl [des Wohl(e)s; —] Substantiv

chybanoun
…używana w pytaniach retorycznych

chybanoun
…wyrażająca niepewność, przypuszczenie

das wohl [des Wohl(e)s; —] Adverb

dobrzeadverb
uczciwie

wohl oder übel

chcąc nie chcąc(potocznie, potoczny) następuje po wypowiedzi dotyczącej kwestii niezależnej od czyjejś woli i poprzedza wypowiedź opisującą widoczne skutki tej kwestii

wohl oder übel Adverb

chcąc nie chcąc(potocznie, potoczny) niezależnie, mimowolnie
adverb

das Wohlbefinden [des Wohlbefindens; —] Phrase

dobre samopoczuciephrase

das Wohlergehen [des Wohlergehens; —] Substantiv

pomyślnośćnoun
sprzyjający los, korzystny bieg wydarzeń

wohlerwogen Adjektiv

przemyślanyadjective
taki, który powstał w wyniku rozważań

die Wohlfahrt [der Wohlfahrt; —] Substantiv

dobrostannoun
subiektywnie odczuwany stan zadowolenia ze swojego stanu fizycznego i psychicznego w połączeniu poczuciem bezpieczeństwa

wohlfühlen

czuć się dobrze

wohlfühlen Verb

skrzywdzićverb
sprawić komuś przykrość, zrobić krzywdę

wohlgeformt [wohlgeformter; am wohlgeformtesten] Adjektiv

zgrabnyadjective
proporcjonalnie zbudowany

der Oregano [des Oregano; —] (oder Echter Dost) (Verwandte Form: Origano) (Trivialnamen: Dorst, Dost, Gemeiner Dost, Gewöhnlicher Dost, Wohlgemut, Müllerkraut, Wilder Majoran) Substantiv

lebiodka pospolita(botanika, botaniczny) Origanum vulgare L., gatunek rośliny wieloletniej z rodziny jasnotowatych;
noun

oregano(botanika, botaniczny) lebiodka pospolita, gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny jasnotowatych, Origanum vulgare L.
noun

oregano(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) liście lebiodki stosowane jako przyprawa
noun

wohlgenährt [wohlgenährter; am wohlgenährtesten] Adjektiv

dobrze odżywionyadjective

wohlhabend [wohlhabender; am wohlhabendsten] Adjektiv

zamożnyadjective
dysponujący dużym majątkiem

wohlig [wohliger; am wohligsten] Adjektiv

błogiadjective

Wohlstand | Wohlfahrt Substantiv

dobrobytnoun
dobre warunki materialne

die Wohltat [der Wohltat; die Wohltaten] Substantiv

dobrodziejstwonoun
dobro komuś okazane

wohltuend [wohltuender; am wohltuendsten] Adjektiv

dobroczynnyadjective
przynoszący korzyść, dobry, przydatny, wartościowy

der Wohltäter [des Wohltäters; die Wohltäter] Substantiv

dobroczyńca(książkowy) osoba świadcząca innym dobro, osoba dobroczynna
noun

Wohltätigkeit | Mildtätigkeit Substantiv

dobroczynnośćnoun
działalność polegająca na bezinteresownym niesieniu pomocy potrzebującym

die Wohltätigkeitsveranstaltung [der Wohltätigkeitsveranstaltung; die Wohltätigkeitsveranstaltungen] Phrase

akcja dobroczynnaphrase

wohlwollend [wohlwollender; am wohlwollendsten] Adjektiv

życzliwyadjective
przychylnie nastawiony do innych ludzi

wohlwollend [wohlwollender; am wohlwollendsten] Adverb

łaskawieadverb
w sposób łaskawy, wspaniałomyślnie, wielkodusznie, życzliwie

angenehm | wohltuend Adjektiv

przyjemnyadjective
sprawiający przyjemność, dodatnie wrażenie

aufs Geratewohl Adverb

na chybił trafiładverb
losowo, przypadkowo

ebenmäßig | wohlgeformt Adjektiv

foremny(książkowy) o prawidłowym, regularnym kształcie; kształtny, zgrabny
adjective

Echtes Geißblatt | Gartengeißblatt | Jelängerjelieber | Wohlriechendes Geißblatt Substantiv

wiciokrzew przewiercień(botanika, botaniczny) Lonicera caprifolium, roślina pnąca z rodzaju wiciokrzewów;
noun

das Gemeinwohl [des Gemeinwohls; —] Substantiv

dobro powszechnenoun

geneigt | wohlwollend Adjektiv

przychylnyadjective
podchodzący z sympatią; dający, zapewniający dobre, korzystne warunki do czegoś; korzystny

gesund und munter | wohlbehalten Adjektiv

cały i zdrowyadjective
o osobie taki, który jest zdrowy, nie jest zraniony, kontuzjowany, chory

jawohl

tak jest

karitativ | wohltätig Adjektiv

dobroczynnyadjective
służący pomocą osobom potrzebującym, wspierający potrzebujących

klangvoll | sonor | wohlklingend | wohllautend Adjektiv

dźwięcznyadjective
o mocnym, harmonijnym, czystym brzmieniu

obgleich | obschon | obwohl

acz(przestarzałe, przestarzały) (książkowy) spójnik wyrażający łączność treści przeciwstawnych lub znacznie różniących się

obwohl Konjunktion

jakkolwiekconjunction
chociaż

obwohl | obgleich

chociaż…przyłączający zdanie podrzędne stwierdzające stan faktyczny, z którego można by sądzić, że to, co stwierdza zdanie nadrzędne nie powinno mieć miejsca

12