winkel znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| der Winkel [des Winkels; die Winkel] Substantiv | kąt(geometria) część płaszczyzny ograniczona dwiema półprostymi kątowniknoun |
| der Winkeladvokat [des Winkeladvokaten; die Winkeladvokaten] Substantiv | adwokacina(pogardliwie, pogardliwy) kiepski adwokat |
| Winkelbeschleunigung Substantiv | przyspieszenie kątowe(fizyka, fizyczny) wielkość wektorowa określająca zmianę prędkości kątowej ciała w jednostce czasu; |
| die Winkelgeschwindigkeit Substantiv | prędkość kątowa(fizyka, fizyczny) wielkość wektorowa określająca kąt obrotu ciała w jednostce czasu; |
| die Winkelhalbierende Substantiv | dwusieczna(matematyka, matematyczny) linia prosta dzieląca kąt na połowy; |
| das Winkelmaß [des Winkelmaßes; die Winkelmaße] Substantiv | kątomierznoun Normanoun Węgielnica(astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego; |
| der Winkelschleifer [des Winkelschleifers; die Winkelschleifer] Substantiv | szlifierka kątowa(technologia, technika, techniczny) rodzaj ręcznej szlifierki o momencie obrotowym przekazywanym poprzez przekładnię pod kątem prostym, przeznaczona do szlifowania i przecinania; |
| der Anschlagwinkel [des Anschlagwinkels; die Anschlagwinkel] Substantiv | niezgułanoun |
| Blickwinkel | Gesichstswinkel Substantiv | kąt(przenośnie, przenośnia) punkt widzenia, aspekt |
| Diederwinkel Substantiv | kąt dwuścienny(matematyka, matematyczny) (geometria) kąt zawarty między dwiema półpłaszczyznami, posiadającymi wspólną krawędź; |
| Ecke | Winkel Substantiv | rógnoun |
| Manöver | Finte | Winkelzug Substantiv | manewr(przenośnie, przenośnia) zręczne posunięcie |
| Mittelpunktswinkel | Zentriwinkel Substantiv | kąt środkowy(geometria) kąt, którego wierzchołek leży w środku okręgu i którego ramiona wyznaczają promienie tego okręgu; |
| rechter Winkel Substantiv | kąt prosty(geometria) kąt równy 90 stopni; |
| spitzer Winkel Substantiv | kąt ostry(geometria) (matematyka, matematyczny) kąt ściśle zawierający się w pewnym kącie prostym |
| Standpunkt | Blickwinkel | Gesichtspunkt Substantiv | punkt widzenianoun |
| stumpfer Winkel Substantiv | kąt rozwarty(geometria) (matematyka, matematyczny) kąt ściśle zawarty w pewnym kącie półpełnym, lecz nie będący ani ostrym, ani prostym |
| der Umfangswinkel Substantiv | kąt wpisany(geometria) kąt, którego wierzchołek leży na okręgu i którego ramiona wyznaczają cięciwy tego okręgu wychodzące z wierzchołka kąta; |
| das Weitwinkelobjektiv [des Weitwinkelobjektivs; die Weitwinkelobjektive] Substantiv | obiektyw szerokokątny(fotografia) obiektyw fotograficzny o krótkiej ogniskowej, obejmujący większe pole widzenia niż obiektyw standardowy, pozwalający na fotografowanie dużych przedmiotów z małych odległości; |
