Nemčina-Polsčina slovník »

vernunft znamená v Polsčina

NemčinaPolsčina
die Vernunft [der Vernunft; —] Substantiv

rozsądeknoun
intelektualna cecha człowieka oznaczająca umiejętność działania i podejmowania decyzji;

Umsicht | Vernunft Substantiv

roztropnośćnoun
działanie z namysłem