triumph znamená v Polsčina

Nemčina	Polsčina
der Triumph [des Triumph(e)s; die Triumphe] Substantiv	triumf(historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: uroczysty wjazd zwycięskiego wodza do Rzymu; noun triumf(przestarzałe, przestarzały) (termin karciany) atut noun triumfnoun radość ze zwycięstwa, sukcesu triumfnoun wspaniałe zwycięstwo, sukces triumfnoun zwycięstwo jednej idei nad drugą tryumfnoun
triumphieren [triumphierte; hat triumphiert] Verb	triumfowaćverb
triumphierend Adjektiv	triumfalnyadjective związany z triumfem, dotyczący triumfu, wyrażający triumf

Nemčina

Polsčina

der Triumph [des Triumph(e)s; die Triumphe] Substantiv

triumf(historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: uroczysty wjazd zwycięskiego wodza do Rzymu;
noun

triumf(przestarzałe, przestarzały) (termin karciany) atut
noun

triumfnoun
radość ze zwycięstwa, sukcesu

triumfnoun
wspaniałe zwycięstwo, sukces

triumfnoun
zwycięstwo jednej idei nad drugą

triumphieren [triumphierte; hat triumphiert] Verb

triumphierend Adjektiv