stoß znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| der Kugelstoßer [des Kugelstoßers; die Kugelstoßer] Substantiv | kulomiot(sport, sportowy) osoba uprawiająca pchnięcie kulą miotacznoun |
| Kugelstoßpendel | |
| der Regelverstoß [des Regelverstoßes; die Regelverstöße] Substantiv | transgresjanoun |
| Schlag | Hieb | Stoß Substantiv | uderzenienoun |
| sich abstoßen Verb | odpychać(fizyka, fizyczny) oddalać się od siebie odpychaćverb |
| sich stoßen Verb | stukaćverb |
| die Partisane [der Partisane; die Partisanen] (spießartige Stoßwaffe des 15.–18. Jahrhunderts) Substantiv | partyzana(historia, historyczny, historycznie) broń drzewcowa o długim, obosiecznym grocie, używana w zachodniej Europie od XV w.; |
| Strafstoß | Elfmeter Substantiv | rzut karny(sport, sportowy) w niektórych grach: specyficzne ukaranie strony, która popełniła przewinienie, przez znaczne ułatwienie stronie poszkodowanej zdobycia bramki, punktu (i tym podobne, i temu podobne); |
| unabänderlich | unumstößlich | unwiederbringlich Adverb | nieodwołalnieadverb |
| Unanständigkeit | Anstößigkeit | Anzüglichkeit Substantiv | nieprzyzwoitośćnoun |
| der Verstoß [des Verstoßes; die Verstöße] Substantiv | wykroczenie(książkowy) działanie sprzeczne z przyjętymi normami, zasadami wykroczenie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) czyn społecznie szkodliwy, zabroniony przez ustawę i zagrożony karą aresztu, ograniczenia wolności, grzywny lub nagany; |
| verstoßen [verstieß; hat verstoßen] (gegen mit Akkusativ) Verb | naruszyćverb wypędzićverb wyrzecverb wyrzec sięverb |
| Verstoßen [verstieß; hat verstoßen] (gegen mit Akkusativ) Substantiv | wykroczenie(rzeczownik odczasownikowy) od wykroczyć |
| wegstoßen | zurückstoßen Verb | odpychaćverb |
| zerstoßen [zerstieß; hat zerstoßen] Verb | utłucverb |
| der Zusammenstoß [des Zusammenstoßes; die Zusammenstöße] Substantiv | kolizjanoun |
| Zusammenstoß | Aufprall | Anprall | Zusammenprall Substantiv | zderzenienoun |
| zusammenstoßen | zusammenprallen Verb | zderzaćverb |
