stoß znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| der Stoß [des Stoßes; die Stöße] Substantiv | pchnięcienoun porywnoun |
| Stoßbutterfass Substantiv | maselnicanoun |
| der Stoßdämpfer [des Stoßdämpfers; die Stoßdämpfer] Substantiv | amortyzator(technologia, technika, techniczny) urządzenie służące do łagodzenia skutków wstrząsów, uderzeń, drgań, natężenia dźwięku w pojazdach lub maszynach; bufor(kolejnictwo) urządzenie służące do łagodzenia siły uderzenia lub wzajemnego nacisku pojazdów szynowych |
| Stoßdämpfung Substantiv | amortyzacja(technologia, technika, techniczny) łagodzenie uderzeń, wstrząsów w maszynach, pojazdach za pomocą specjalnych urządzeń |
| stoßen [stieß; hat gestoßen] (an mit Akkusativ) Verb | natknąćverb pchaćverb |
| das Stoßgebet [des Stoßgebet(e)s; die Stoßgebete] Substantiv | akt strzelisty(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: krótka żarliwa modlitwa, pobożne westchnienie; |
| Stoßmaschine Substantiv | strugarka(maszynoznawstwo) obrabiarka do obróbki skrawaniem płaszczyzn, |
| die Stoßstange [der Stoßstange; die Stoßstangen] Substantiv | zderzak(motoryzacja) element pojazdu służący do złagodzenia zderzenia pojazdu z drugim pojazdem lub przeszkodą; |
| der Stoßzahn [des Stoßzahn(e)s; die Stoßzähne] Substantiv | cios(zoologia, zoologiczny) siekacz słonia |
| Ablehnung | Abstoßung | Abstoßungsreaktion | Ausschlagung | Erbausschlagung Erbschaftsausschlagung | Haftungsablehnung Substantiv | odrzucenie(rzeczownik odczasownikowy) od odrzucić |
| der Abstoß [des Abstoßes; die Abstöße] Substantiv | |
| abstoßen | |
| abstoßen Verb | bulwersowaćverb |
| abstoßen | abstoßend wirken Verb | odpychaćverb |
| abstoßend | widerlich | düster aussehend | schmierig Adjektiv | odpychającyadjective |
| angeschlagen werden | angestoßen werden | eine Macke bekommen Verb | obijaćverb |
| anschlagen | anstoßen Verb | obijaćverb |
| der Anstoß [des Anstoßes; die Anstöße] Substantiv | zgorszenienoun |
| aufeinander stoßen Verb | kolidowaćverb |
| Ausfall | Vorstoß Substantiv | wypad(wojskowość, wojskowy) krótkotrwały atak zbrojny znienacka |
| der Ausstoß [des Ausstoßes; die Ausstöße] Substantiv | emisjanoun emisjanoun |
| ausstoßen | ausscheiden Verb | wydalać(biologia, biologiczny) usuwać szkodliwe lub zbędne produkty przemiany materii |
| die Ausstoßung [der Ausstoßung; die Ausstoßungen] Substantiv | wydalenienoun |
| Ausstoßung | Elision Substantiv | wyrzutnia(językoznawstwo, językoznawczy) zanik samogłoski wygłosowej lub końcowej zgłoski wyrazu przed samogłoską nagłosową kolejnego wyrazu |
| begegnen | stoßen Verb | natykaćverb |
| dazustoßen Verb | dołączaćverb |
| der Eckstoß [des Eckstoßes; die Eckstöße] Substantiv | rzut rożny(sport, sportowy) rzut, wyrzut, wykopnięcie z rogu boiska; |
| einen Stromstoß versetzen Verb | gorszyćverb |
| einen Stromstoß versetzen Substantiv | wstrząs(medycyna, medyczny) zaburzenia czynności organizmu występujące jako reakcja na ciężkie urazy, następstwo operacji itp.; wstrząsnoun |
| der Freistoß [des Freistoßes; die Freistöße] Substantiv | rzut wolnynoun |
| Hieb | Schlag | Stoß Substantiv | uderzenie(przenośnie, przenośnia) gwałtowne nasilenie się jakiegoś zjawiska atmosferycznego (mrozu, wiatru itp.) uderzenie(rzeczownik odczasownikowy) od uderzyć uderzenienoun |
| Hieb | Schlag | Stoß | Vorstoß Substantiv | uderzenie(wojskowość, wojskowy) gwałtowny atak wojsk na armię nieprzyjaciela |
| das Kugelstoßen [des Kugelstoßens; —] Substantiv | pchnięcie kulą(sport, sportowy) konkurencja lekkoatletyczna, polegająca na wypchnięciu kuli jednorącz z koła o średnicy 2,135 m; |
