so znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| der Soziolekt [des Soziolekt(e)s; die Soziolekte] Substantiv | socjolekt(językoznawstwo, językoznawczy) dialekt o zasięgu środowiskowym; |
| die Soziolinguistik [der Soziolinguistik; —] Substantiv | socjolingwistyka(językoznawstwo, językoznawczy) nauka zajmująca się funkcjonowaniem języka w społeczeństwie; |
| die Soziolinguistik [der Soziolinguistik; —] Adjektiv | socjolingwistycznyadjective |
| der Soziologe [des Soziologen; die Soziologen] Substantiv | socjolog(edukacja, edukacyjny) specjalista w dziedzinie socjologii |
| Soziologie | Gesellschaftskunde Substantiv | socjologianoun |
| die Soziologin [der Soziologin; die Soziologinnen] Substantiv | socjolog(edukacja, edukacyjny) specjalistka w dziedzinie socjologii socjolożka(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) specjalistka w dziedzinie socjologii |
| soziologisch Adjektiv | socjologicznyadjective |
| Soziopathie Substantiv | socjopatia(psychologia, psychologiczny) zaburzenie osobowości podobne do psychopatii, przejawiające się nierespektowaniem podstawowych norm moralnych oraz wzorców zachowań w społeczeństwie; |
| sozusagen Adverb | że się tak wyrażęadverb że tak powiemadverb |
| Soße | Sauce Substantiv | sos(spożywczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) gęsty, zawiesisty płyn o różnych smakach, przyrządzany jako dodatek do potraw; |
| Abelsonit Substantiv | abelsonit(mineralogia, mineralogiczny) minerał organiczny odkryty w 1975 roku; |
| aber | sondern | ale…służący do łączenia zdań wtedy, gdy jedno z nich jest przeciwieństwem drugiego, gdy sytuacja z jednego z nich zachodzi pomimo sytuacji ze zdania drugiego |
| die Abfallentsorgung [der Abfallentsorgung] Substantiv | usuwanie odpadównoun |
| Ablativus absolutus | |
| Absolut Substantiv | absolutnoun |
| absolut Adjektiv | absolutnyadjective bezwzględny(matematyka, matematyczny) pozbawiony znaku, będący wynikiem wartości bezwzględnej bezwzględny(metrologia, metrologiczny) wyrażony w tych samych jednostkach, co mierzona wielkość |
| absolut Adverb | absolutnie(filozofia, filozoficzny) obiektywnie, niezależnie od czegoś, bezwzględnie absolutnie(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) mając nieograniczoną władzę, posiadając władzę absolutną absolutnieadverb bezwarunkowoadverb poprawnieadverb |
| absolut | absolutistisch Adjektiv | absolutystyczny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oparty na zasadach absolutyzmu (ustroju państwowego) |
| absolut | völlig Adverb | absolutnieadverb |
| absolute Mehrheit | |
| absolute Musik | |
| absolute Temperatur Substantiv | temperatura bezwzględna(chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) temperatura w skali Kelvina |
| absolute Temperatur Phrase | temperatura absolutnaphrase |
| absoluter Nullpunkt | |
| Absolutes | |
| absolutes Gehör | absolutes Ohr Substantiv | słuch absolutny(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) zdolność rozróżniania bezwzględnej wysokości dźwięku; |
| die Absolutheit [der Absolutheit; die Absolutheiten] Substantiv | absolutnośćnoun |
| die Absolution [der Absolution; die Absolutionen] Substantiv | absolucja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) rozgrzeszenie, zdjęcie klątwy kościelnej, odpuszczenie grzechów; rozgrzeszenie(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) oczyszczenie z grzechów, odpuszczenie grzechów; |
