rabe znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| mies | miserabel Adjektiv | marnyadjective |
| miserabel | schäbig Adjektiv | podły(potocznie, potoczny) w złym gatunku, kiepskiej jakości, w złym stanie |
| miserabel | schlecht | schlimm Adverb | kiepsko(potocznie, potoczny) dając bardzo słaby efekt czy wrażenie kiepsko(potocznie, potoczny) z poczuciem braku sił i zdrowia |
| die Parabel [der Parabel; die Parabeln] Substantiv | parabola(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) przypowieść, alegoria; parabola(matematyka, matematyczny) zbiór punktów równo odległych od pewnej prostej (kierownicy paraboli) i pewnego punktu (ogniska paraboli) nieleżącego na tej prostej; przypowieść(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) krótkie alegoryczne opowiadanie o treści moralnej i dydaktycznej lub religijnej |
| Ravenna | Raben Substantiv | Rawenna(geografia, geograficzny) miasto i gmina w północnych Włoszech, w regionie Emilia-Romania, stolica prowincji Rawenna (1.2); |
| Saudi-Araber Substantiv | Saudyjczyknoun |
| der Schützengraben [des Schützengrabens; die Schützengräben] Substantiv | okop(wojskowość, wojskowy) odkryty, ogniowy obiekt fortyfikacyjny, zwykle mający postać wykopu ziemnego; |
| sich herausgraben Verb | wykopywaćverb |
| Silvester | Silvesterabend Substantiv | sylwesternoun |
| Stange | Strabe Substantiv | cięgnonoun |
| der Totengräber [des Totengräbers; die Totengräber] Substantiv | grabarz(rzemiosło, rzemieślniczy) osoba zajmująca się kopaniem grobów i grzebaniem zmarłych; |
| traben [trabte; hat/ist getrabt] Verb | kłusować(jeździectwo, jeździecki) biec kłusem kłusować(jeździectwo, jeździecki) jechać kłusem kłusować(potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) bardzo szybko biec |
| der Traber [des Trabers; die Traber] Substantiv | kłusak(jeździectwo, jeździecki) koń przyuczony do bardzo szybkiego kłusa |
| der Trab [des Trab(e)s; —] Substantiv | kłus(jeździectwo, jeździecki) dwutaktowy chód konia; |
| unbegraben Adjektiv | niepochowanyadjective niepogrzebanyadjective |
| vergraben [vergrub; hat vergraben] Verb | zakopywaćverb |
| der Vorabend [des Vorabends; die Vorabende] Substantiv | przeddzień(książkowy) dzień poprzedni, dzień poprzedzający wigilia(książkowy) dzień poprzedzający inny dzień, zwykle jakieś święto lub ważne wydarzenie wigilia(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w kalendarzu chrześcijańskim dzień poprzedzający ważniejsze święto, zwłaszcza Boże Narodzenie, często połączony z postem i uroczystym oczekiwaniem |
| weißer Rabe Substantiv | biały kruk(przenośnie, przenośnia) bardzo rzadki egzemplarz książki, publikacji lub innej rzeczy biały kruk(przenośnie, przenośnia) człowiek o nietypowych dla danego społeczeństwa poglądach, sposobie życia, upodobaniach |
