rabe znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| der Rabe [des Raben; die Raben] Substantiv | Kruk(astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego; |
| Rabe | Kolkrabe Substantiv | kruk(ornitologia, ornitologiczny) Corvus corax, czarny ptak z rodziny krukowatych, większy od wrony i gawrona, zamieszkujący półkulę północną; |
| rabenschwarz [rabenschwärzer; am rabenschwärzesten] Adjektiv | kruczoczarny(książkowy) mający kolor czarny, taki jak kolor pióra kruka; bardzo czarny, intensywnie czarny kruczy(książkowy) o włosach, piórach, sierści: intensywnie czarny i połyskliwy, taki jak u kruka kruczyadjective |
| miserabel [miserabler; am miserabelsten] Adjektiv | lichy(potocznie, potoczny) będący w złym stanie, złej jakości, w złym gatunku nędznyadjective |
| der Araber [des Arabers; die Araber] Substantiv | Arab(etnografia, etnograficzny) osoba narodowości arabskiej; arab(hipologia, hipologiczny) (jeździectwo, jeździecki) koń czystej krwi arabskiej; |
| die Araberin [der Araberin; die Araberinnen] Substantiv | Arabkanoun |
| die Arabeske [der Arabeske; die Arabesken] Substantiv | arabeska(choreografia, choreograficzny) poza w tańcu inspirowana motywami orientalnymi arabeska(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) miniatura na fortepian; arabeska(sztuka) (architektura, architektoniczny) ozdobny ornament roślinny wywodzący się z kultury arabskiej; |
| aufgraben | |
| begraben [begrub; hat begraben] Verb | chowaćverb zakopywaćverb |
| buddeln | fördern | graben Verb | kopaćverb |
| der Burggraben [des Burggrabens; die Burggräben] Substantiv | fosa(wojskowość, wojskowy) (historia, historyczny, historycznie) zapora w postaci rowu otaczającego umocnienia; |
| da liegt der Hund begraben | tu leży pies pogrzebanywyrażenie używane, gdy ktoś znajduje sedno sprawy, przyczynę problemu |
| der Feierabend [des Feierabends; die Feierabende] Substantiv | fajrant(potocznie, potoczny) koniec dnia pracy lub przerwa w pracy |
| der Feierabend [des Feierabends; die Feierabende] Phrase | zamknięciephrase |
| Graben [grub; hat gegraben] Substantiv | przekopnoun równoun transzeja(wojskowość, wojskowy) odkryty, wąski rów wykopany wzdłuż linii frontu, łączący w jednolity system inne elementy fortyfikacji (okopy, schrony itp.), ułatwiający skryte manewry wzdłuż frontu; |
| graben | ausheben Verb | wykopywaćverb |
| graben | ausheben | buddeln Verb | kopaćverb |
| das Grab [des Grab(e)s; die Gräber] Substantiv | gróbnoun mogiłanoun tumba(sztuka) (architektura, architektoniczny) grobowiec w formie kamiennej skrzyni lub trumny przykrytej płytą, zazwyczaj z rzeźbionym wizerunkiem zmarłego; |
| die Grabesruhe [der Grabesruhe; —] Substantiv | grobowa ciszanoun |
| das Hügelgrab [des Hügelgrab(e)s; die Hügelgräber] Substantiv | kurhan(archeologia, archeologiczny) rodzaj mogiły w kształcie kopca; |
| Immersionsfuß | Schützengrabenfuß Substantiv | stopa okopowa(medycyna, medyczny) (wojskowość, wojskowy) zespół objawów związanych odmrożeniem i opuchlizną stóp narażonych na długotrwały nacisk w warunkach zimna i wilgoci, obserwowanych wśród żołnierzy w okopach podczas dziań wojennych; |
| irreparabel Adjektiv | nienaprawialnyadjective |
| der Kolkrabe [des Kolkraben; die Kolkraben] Substantiv | kruk zwyczajny(ornitologia, ornitologiczny) ptak z gatunku kruk zwyczajny (1.1) kruk zwyczajny(systematyka) (ornitologia, ornitologiczny) Corvus corax Linnaeus, gatunek ptaków z rodziny krukowatych; |
| Kriegsbeil ausgraben Verb | wykopać topór wojennyverb |
| Kriegsbeil begraben Verb | zakopać topór wojennyverb |
| Leichttraben Substantiv | anglezowanie(jeździectwo, jeździecki) rytmiczne unoszenie się w siodle podczas jazdy kłusem, aby złagodzić wstrząsy |
| mies | miserabel Adjektiv | marnyadjective |
